Handleiding chronisch zieken: een psychosomatische diagnose accepteren

Ik schreef al een keer over het accepteren van je ziekte. Dit keer een iets specifiekere blog; namelijk het accepteren van een psychosomatische diagnose. Een blog die ik 5 jaar geleden graag had willen lezen.Ik vond het namelijk heel moeilijk om te accepteren dat ik een ziekte had die tussen mijn oren zat en geen duidelijke lichamelijke oorzaak had.

lichaam en geest zijn een

Wat is psychosomatiek?

Als een psychosomatische aandoening hebt weet je wat het is, maar ik zal het voor andere geïnteresseerden nog even kort uitleggen. Bij een psychosomatische aandoening heb je lichamelijke klachten, maar is er geen (duidelijke) lichamelijke verklaring voor te vinden. Er wordt vaak gezegd dat stress die lichamelijke klachten veroorzaken. Simpel gezegd laat je hoofd door middel van lichamelijke klachten weten dat er iets mis is. Officieel heb ik 3 psychosomatische aandoeningen. Fibromyalgie en PDS worden namelijk net als een conversiestoornis als psychosomatisch gezien. Alleen er komen steeds meer onderzoeken die bewijzen dat fibromyalgie niet psychosomatisch is. Ook heb ik alleen mijn conversiestoornis als enige echt als een psychosomatische aandoening ervaren.

Tussen je oren

Misschien ben je eerder net als ik lang op zoek geweest naar de juiste diagnose en kreeg je telkens te horen dat het tussen je oren zat. Tot er uiteindelijk dan toch een lichamelijke oorzaak werd gevonden. Het is fijn om de bevestiging te krijgen dat je niet gek bent en er inderdaad iets aan de hand bleek te zijn. Maar wat als je nu een diagnose krijgt waar geen lichamelijke verklaring voor is? Een diagnose die je krijgt omdat ze alle lichamelijke dingen hebben uitgesloten? Je kunt het gevoel hebben dat je het je toch hebt ingebeeld, dat het de verkeerde diagnose is en er toch echt iets aan de hand is. Maar artsen geven niet zomaar diagnoses. Sterker nog, al die psychosomatische diagnoses bestaan niet zomaar. Dat er geen lichamelijke oorzaak is te vinden (nu niet, misschien in de toekomst wel) betekent niet dat het niet bestaat.

Lichaam en geest

Wij denken vaak dat lichaam en geest los van elkaar staan. Ik merk dat ik het ook vaak heb over ik, mijn lijf en mijn hoofd. Met mijn hoofd bedoel ik de piekergedachtes, mijn lijf spreekt voor zich en ik is wie ik ben, mijn identiteit. Maar dat zijn helemaal niet 3 losse dingen. Dat is allemaal Leonie en het één kan niet zonder het ander. Alles heeft invloed op elkaar. Als je lijf pijn doet kan je gaan piekeren of somber worden. Maar dat geldt ook andersom. Als je piekert, stress hebt of een traumatische ervaring hebt gehad kan zich dat uiten in lichamelijke klachten.

Probeer jezelf als één geheel te zien. Er is een oorzaak voor je klachten. Of dat nu komt door stress of doordat je gevallen bent en je been gebroken hebt. Het maakt niet uit waar de oorzaak vandaan komt. De oorzaak zit in jou, ongeacht in wel deel van jou.

vertrouwen in je lichaam

Het is echt

Dat je last hebt van je darmen omdat je stress ervaart is niet minder erg, of gek dan dat je last hebt van je darmen omdat er een ontsteking in zit. Je beeldt het je niet in en het maakt je klachten niet minder serieus. Het zit niet zomaar tussen je oren. De oorzaak is misschien geestelijk, maar de pijn zit daadwerkelijk in je buik. Sterker nog, die pijn in je buik kan ook gewoon behandeld worden. Het is wel verstandig om daarnaast te kijken naar de psychische veroorzaker (hoewel die ook lang niet altijd duidelijk zal zijn), maar je mag de pijn ook gewoon behandelen. Die pijn is er namelijk en het is ook niet zomaar weg als je opeens stopt met werken.

Chemische stofjes

In sommige gevallen wordt een psychosomatische aandoening veroorzaakt doordat je hersenen geen of de verkeerde hoeveelheid stofjes aanmaken. Stofjes waardoor je tegen stress kunt, blij bent of goed slaapt. Dus waarom zit het dan tussen je oren en zou je gek zijn? Bij mensen met diabetes gaat er iets mis met de aanmaak van insuline. Zij beelden dat toch ook niet in? Dat zit toch ook niet tussen hun ribben? Als jij je psychosomatische aandoening hebt geaccepteerd maar je omgeving het niet serieus neemt kan het helpen om het op deze manier uit te leggen.

Heb jij moeite gehad met het accepteren van een psychosomatische aandoening?

liefs


Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.