Ik heb paniekaanvallen

Zo, dat is er uit. Ik heb het wel eens laten vallen op mijn blog en op social media, maar ik heb er nooit echt heel uitgebreid over gepraat. Waarom niet? Omdat ik het moeilijk vind om uit te leggen. Ik heb a-typische paniekaanvallen en ik weet ook niet goed waar die aanvallen vandaan komen. En alles wat ik niet (zeker) weet is voor mij moeilijk om over te praten. Het is frustrerend dat ik het niet goed uit kan leggen, omdat ik het zelf ook niet weet. Maar vandaag doe ik een poging.

paniekaanvallen

Wat is een paniekaanval?

Je hebt een paniekaanval en een paniekstoornis. Simpel gezegd heb je een paniekstoornis als je meer dan eens paniekaanvallen hebt gehad. Ongeveer 4% van de Nederlanders heeft een paniekstoornis. Maar veel meer mensen hebben ooit eens een paniekaanval gehad. Paniek op zich is niet vreemd. Een mens heeft dat nodig bij levensbedreigende situaties. Maar bij een paniekstoornis is de paniek niet in verhouding met de situatie, die vrijwel nooit levensbegreidend is.

Tijdens een paniekaanval voel je niet alleen paniek, maar reageert je lichaam ook heel heftig op die paniek. Je kunt last krijgen van hartkloppingen, duizeligheid, misselijkheid, buikkrampen, opvliegers, trillen, zweten, tintelingen in je lichaam, hyperventilatie, droge mond, pijn in je borst, neiging om te vluchten, hoofdpijn, moeite met nadenken, desoriëntatie en het gevoel hebben dat je gek wordt, doodgaat of de controle over jezelf verliest. Een paniekaanval kan van een paar minuten tot anderhalf uur duren. Gemiddeld, er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen

ik heb paniekaanvallen

Mijn paniekaanvallen

Zoals ik net al zei zijn mijn paniekaanvallen a-typisch, waardoor ik lang heb getwijfeld of het wel echt paniekaanvallen waren. Maar mijn psycho-therapeut legde uit dat de uitleg van de paniekaanval op internet slechts een gemiddelde is en veel mensen er dus niet aan voldoen en dat ik wel degelijk paniekaanvallen heb. Sterker nog; officieel is het een paniekstoornis met agorafobie. Dit komt omdat ik een angst heb ontwikkeld voor mijn paniekaanvallen en de neiging heb om bepaalde situaties te mijden. Het feit dat ik op sommige dagen liever thuis blijf of niet lang in de auto wil zitten zorgt al voor de sticker agorafobie.

Tijdens een paniekaanval ben ik duizelig, zwak, tintelen mijn armen en benen, ben ik misselijk, zijn mijn darmen overactief, tril ik oncontroleerbaar, heb ik het bloedheet, klopt mijn hart veel sneller dan normaal is, ben ik bang voor het zieke gevoel, heb ik het gevoel dat ik geen controle meer heb, wil ik wegrennen en kan ik nog amper nadenken over andere dingen dan die paniekaanval. Een paniekaanval duurt bij mij meestal 1 tot 2 uur. Na een paniekaanval ben ik gesloopt. Mijn hart heeft als een gek geklopt, waardoor het voelt alsof ik heel intensief gesport hebt en ik alleen nog maar wil slapen. Ook doet mijn hele lijf pijn door het oncontroleerbare getril en omdat mijn spieren constant gespannen staan.

2,5 jaar geleden kreeg ik mijn eerste paniekaanval. Ik was op Concert at Sea en voelde mij opeens zeer beroerd. Ik dacht toen dat het misschien hyperventilatie was, maar ik ademde normaal. Ik dacht later dat het misschien een soort conversiestoornisaanval was, maar dat leek me niet erg logisch. Een paniekaanval kwam nooit bij mij op. Ruim een jaar later kwam pas aanval nummer 2. Daarna ging het snel. De aanvallen volgden elkaar op en ik kwam tot de conclusie dat het paniekaanvallen moesten zijn. Ook al duurden die van mij vrij lang en ervoer ik de paniek pas tijdens een aanval, en niet voor die tijd. De aanval kwamen op een gegeven moment meerdere keren per dag en ik wilde alleen nog maar thuis blijven. Ik kreeg een hogere dosis anti-depressiva voorgeschreven en uiteindelijk werd het beter. Ik heb bijna 4 maanden lang geen paniekaanvallen gehad. Tot ik van de zomer mijn anti-depressiva ging afbouwen. De paniekaanvallen kwamen terug en ik kreeg er weer steeds vaker last van.

Waarom ik last heb van paniekaanvallen is niet helemaal duidelijk. Ik ben er sowieso gevoeliger voor omdat ik een depressie heb gehad en een conversiestoornis heb. Ook kan het voortkomen uit mijn altijd aanwezige drang om controle te houden.

paniekstoornis

En nu?

Op dit moment heb ik ongeveer 2x per week een paniekaanval en iedere dag een opkomende paniekaanval die ik kan wegdrukken. Soms als ik op mijn werk zit, soms als ik gewoon thuis ontspannen tv zit te kijken. Het vreemde is dat ik in 80% van de gevallen een aanval krijg als ik denk dat ik ontspannen ben. Ik pieker nergens over, denk nergens over na, heb nergens last van en dan opeens; PANIEK. Dit maakt het lastig om er iets aan te doen. Want hoe pak je een onbekende angst aan?

Ik vind het heel lastig om die paniekaanvallen te hebben. Iedere keer als ik in een situatie terecht kom waarbij ik weinig controle heb ben ik bang dat er een paniekaanval aan komt. Tijdens een paniekaanval weet ik niet wat ik met mezelf aan moet. Het is lastig om rustig te blijven als de adrenaline door je lichaam raast. En als je dan ook nog eens niet thuis bent is het helemaal eng. Ik weet dat ik niet dood ga en ik weet ook dat die aanval vanzelf ten einde komt, maar dat maakt het niet gemakkelijker. Het is zo’n vervelend gevoel dat je daarom het liefst thuis blijft zitten. Maar ik weiger dat de angst mijn leven gaan controleren. Dus ik probeer toch alles te doen wat ik wil. Maar ik ben altijd voorbereid en zoek in nieuwe ruimtes altijd de uitgang en de toiletten voordat ik rustig kan zitten.

Ik zit nog steeds op een lage dosering anti-depressiva en ik wil eigenlijk ook niet meer terug naar die hogere dosering. Daarom wil ik mijn paniekaanvallen aanpakken door het “gewoon” te doen. Dingen die ik eng vind gewoon doen, paniekaanvallen doorstaan en weer door. Voor de vliegreis naar Florida deze maand ga ik wel kalmeringstabletten slikken, omdat ik in een vliegtuig echt geen paniekaanval wil. Maar verder doe ik het op eigen kracht. Op die manier hoop ik succeservaringen op te doen en weer vertrouwen te krijgen in mijn eigen kunnen, waardoor de paniekaanvallen minder worden. Ik heb een tangle gekocht om sneller uit een paniekaanval te komen en probeer verder bij therapie handvatten te ontdekken die mij kunnen helpen bij de paniekaanvallen.

Heb jij wel eens een paniekaanval gehad?

liefs


Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

22 gedachten over “Ik heb paniekaanvallen”

  1. Naar dat je nog altijd elke week wel last hebt van paniekaanvallen. Ik ken ze, helaas. Heb zelf een paniekstoornis en ondanks dat ik niet heel vaak meer een echte paniekaanval heb, raak ik wel vaak in paniek.. Om het maar zo te zeggen. Ik dacht altijd dat een echte paniekaanval ‘maar’ 20 minuten lang kan pieken. Maar bij jou is dat dus soms zelfs twee uur? Heftig hoor! Kan me voorstellen dat je daarna gesloopt bent. Nog even snel een vraag : je hebt het over een tangle, wat is dat precies?

    Beantwoorden
  2. Ik heb het zelf ook! Laatst stond ik in duitsland voor mijn eigen klas en onze uitwisselingsklas te presenteren toen het weer op kwam. Ik weet wanneer ik alleen ben dat ik me dan met andere dingen bezig moet houden maar in zo’n situaties ben ik er ook nog niet wijs uit wat ik moet doen. Ik heb het al een jaar of 7 en gelukkig niet meer regelmatig. Ik vind het knap dat je gewoon doet wat je wilt doen ondanks de angst dat het opkomt en daar moet je zeker niet mee stoppen! Dat is de allerbeste keuze! Je verstoppen helpt ook niet 🙂

    Beantwoorden
    • Dat lijkt me ook lastig hoor om uit te vinden! Ik heb het 1x gehad voordat ik een toneeloptreden moest geven, maar gelukkig was die al weer aan het afzakken op het moment dat ik moest gaan spelen. Maar ik zou anders ook niet geweten hebben wat ik moest doen.
      En verstoppen helpt niet nee! Ik ben juist bang dat die angst alleen maar groter gaat worden als ik dingen ga vermijden, dus daarom probeer ik toch maar alles te doen en de confrontatie met de paniek aan te gaan

      Beantwoorden
  3. Bij mij speelt de gedachte en de angst voor een eventuele paniekaanval een hele grote rol bij nieuwe paniekaanvallen. Ik weet vaak zelf niet dat ik eraan heb gedacht, maar dit lijkt toch steeds zo te zijn. Helemaal zeker weet ik dat niet, omdat ik het me niet kan herinneren. Voor mijn gevoel begint het vaak met een lichamelijke sensatie die vervolgens omslaat in paniek. Of dit echt zo is, weet ik niet. Het zijn gekke dingen… Paniekaanvallen.. Vooral heel stomme dingen. Ik zou alles doen om ze weg te krijgen. Ook bij jou.

    Ik vind alle dingen die hulpverleners zeggen (“een paniekaanval kan maar 20 minuten duren”) vaak zo naar. Het is gewoon niet waar. Het kan zeker langer duren. Met pieken en dalen, maar dat neemt niet weg dat je die gehele periode wel degelijk last hebt van een paniekaanval..

    Veel sterkte!

    Beantwoorden
    • In sommige gevallen is het bij mij inderdaad de angst voor een paniekaanval die de paniekaanval veroorzaakt. Dat is dan echt alleen in het geval van vliegen enzo, niet als ik gewoon rustig op de bank zit. Maar dan is het soms wel een lichamelijke sensatie ja. Als ik merk dat ik teveel heb gegeten en ergens in de verte buikpijn heb of misselijk wordt dan is het boem, paniek. Maar dan zijn er alsnog vrij veel situaties waarin er voor mijn gevoel echt niks gebeurt, heel irritant

      Gelukkig heb ik die hulpverleners nooit echt gehad. Het was bij mij meer de twijfel omdat overal op internet staat dat het korter duurt. Maar mijn therapeuten zeiden juist dat afwijkende aanvallen altijd mogelijk zijn.

      Beantwoorden
  4. Hi Leonie, op mijn blog heb ik eerder een artikel geschreven over paniekaanvallen overwinnen. Misschien iets voor jou. Heel veel sterkte iig. Ik weet er alles van.

    Beantwoorden
  5. Bluhh meis, echt ontzettend vervelend dit. Ik hoop dat je de paniekaanvallen onder controle krijgt en meer vertrouwen krijgt in jezelf, zodat je niet bang bent dat er misschien weer eentje aan zit te komen. Heel erg herkenbaar trouwens dat ze gewoon uit het niets komen. Niet door angst of niet met een duidelijke aanleiding. Ik heb vorig jaar ontzettend veel paniekaanvallen gehad, maar gelukkig al een poos niet een meer.

    Beantwoorden
    • Wat fijn dat het bij jou al een tijd geleden is! Ik probeer inderdaad aan dat vertrouwen te werken, want ik ben ervan overtuigd dat daar een groot deel van de aanvallen mee weg gaan

      Beantwoorden
  6. Nu je ’t hier zo omschrijft denk ‘k dat ‘k recent ook zo’n paniekaanval heb gehad (of 2) Telkens in ruststand.. Ik kreeg een verschrikkelijke druk op m’n borst, m’n hart klopte als gek & m’n adem stokte.. Het duurde gelukkig maar een kwartier, maar dat was voor mij al lang genoeg. Ik ging naar de dokter & die zei doodleuk dat er niets aan de hand was :/ Mocht ’t nog eens voorvallen & langer dan een halfuur duren moest ‘k eens terug gaan. Euh.. ik dacht ’t niet. Als ‘k ’t nog eens voorheb, ga ‘k binnen op spoed, kunnen ze me daar mssn wel helpen. Gelukkig heb ‘k er geen meer gehad, laat ons hopen dat ’t uit blijft. Veel sterkte & hopelijk word ’t ooit beter voor je!

    Beantwoorden
    • Vervelend! Het kan natuurlijk ook iets anders zijn, maar op de spoed zullen ze niet zoveel voor je (kunnen) doen bij een paniekaanval. Hopelijk krijg je er geen last meer van!

      Beantwoorden
  7. Ik heb sinds een aantal jaar ook een angst & paniekstoornis, met nu in mindere mate maar eerder zware agorabie.
    Alles wat je nu schrijft komt me dan ook heel erg bekend voor.hopelijk kan je er uit komen met de kracht die je hebt.

    Beantwoorden
  8. Hallo Leonie, heb jarenlang chronische hyperventilatie gehad en paniekaanvallen. Heb enorme baat gehad bij de Buteycotherapie. Ben nu de baas over mijn leven. Misschien iets voor jou?

    Beantwoorden
  9. Ik vind echt goed dat hierover word gesproken in een blog. Zulke dingen moeten bespreekbaar zijn. Hoe reageert jullie omgeving hierop?
    Ik bemerk dat het voor andere moeilijk te begrijpen is. Gelukkig steunt mijn partner mij hierin

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.