Het leed dat wachtkamers heet

Als chronisch zieke heb ik veel afspraken bij artsen en andere hulpverleners. Ik zit dan ook vrij regelmatig in een wachtkamer. Inmiddels heb ik ontelbare wachtkamers gezien en ze hebben allemaal één ding gemeen; het is er vreselijk ongemakkelijk. Een wachtkamer is onvermijdelijk, dat snap ik. En hoe leuk, hip of comfortabel ze de wachtkamer ook maken, ik voel mij er nooit op mijn gemak. Het wachten tot de afspraak is nog tot daaraan toe, maar de rest vind ik vreselijk. Waarom? Nou hierom.

  • De stoelen zitten niet lekker. Het zijn of oude harde stoelen, hippe stoelen waar je niet in kunt zitten of stoelen waar je zo diep in wegzakt dat je nauwelijks op kunt staan. Dan heb je ook nog van die rijtjes stoelen die zo smal zijn dat je tegen de personen naast je zit gedrukt.
  • In de meeste wachtkamers hangt een rare lucht. Soms iets medisch, soms overdreven parfum of wierook. Maar je ruikt ook vaak koffie of zieke mensen. Het gebeurt zelden dat ik in een wachtkamer met een neutrale geur zit.
  • Iedereen staart elkaar aan. Je kent de mensen om je heen niet, dus een gesprek begin je niet zo snel. Dan maar kijken. Kijken hoe iemand eruit ziet, bedenken waarom diegene een afspraak zou hebben. Of je ergeren aan de snotneus die ze telkens ophalen of geïntrigeerd kijken naar de zuurstoftank die iemand bij zich heeft.
  • Ongemakkelijke stiltes zijn ook vaak onvermijdbaar. Gelukkig hebben een aantal wachtkamers de radio aan staan, maar er zijn er ook veel waar je enkel elkaar hoort. Ik kan heel slecht tegen stiltes en durf dan ook nauwelijks te bewegen omdat ik bang ben dat ik teveel geluid maak in die stille ruimte.
  • De tijdschriften zijn oud, stom of beschadigd. Het is leuk dat ze je de mogelijkheid geven om iets te lezen tijdens het wachten, maar dat mislukt vaak door de keuze van tijdschriften. Ze zijn vaak al oud, en dan bedoel ik echt 4 of 5 jaar oud. Of er liggen alleen Story’s en beschadigde Tina’s. En mocht er dan toch iets leuks tussen liggen dan staart iedereen je aan als je een tijdschrift pakt.
  • Het wachten lijkt eindeloos lang te duren. Bij mijn apotheek en het bloedprikken hebben ze een nummersysteem, zodat je een beetje in kunt schatten wanneer je aan de beurt bent. Maar verder lopen afspraken vaak uit en heb je geen idee hoeveel mensen er nog voor je zijn en hoe lang je dus nog moet wachten.

En dan is het nu tijd voor mijn afspraak bij de podoloog. Mag ik weer gezellig in een wachtkamer zitten haha.

Hebben jullie ook zo’n hekel aan wachtkamers?

liefs


Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

15 gedachten over “Het leed dat wachtkamers heet”

  1. Ze zouden wachtkamers eens moeten vullen met lekker zittende stoelen. Een soort huiskamer sfeer. Ik voel me er altijd zo ongemakkelijk

    Beantwoorden
  2. Jammer dat ik hier geen foto kan plaatsen van de tijdschriften in Zeist, 1999 en 2000, tijdschriften over mode dat is dan weer wel leuk wat toen helemaal in was.
    Als je vaak zoals ik in dezelfde wachtkamer zit en gemiddeld zo’n half uur wordt het toch een beetje een woonkamer, kom je dezelfde mensen tegen en raak je aan de praat.
    En inderdaad is een wachtkamer een soort van terrasje pikken, lekker gapen, ik vind de dokterskamer weer vreselijk, ik heb er het tandarts syndroom, ineens is de kiespijn weg als je in de stoel zit en je moet aanwijzen welke kies het betreft.
    Ook ik heb standaard mijn e reader bij en een sudoku boekje en vind ik vreselijk als mensen een praatje beginnen over het weer en klagen dat het uitloopt.
    Jammer inderdaad dat we er te vaak gebruik van moeten maken.

    Beantwoorden
    • O echt? Ik heb daar nooit naar gekeken, maar dat is wel heel erg oud!
      Klagen dat het uitloopt kan ik inderdaad ook echt niet tegen. Ja het is vervelend, maar er is niks aan te doen en iedereen heeft er last van

      Beantwoorden
  3. Ja, helemaal met je eens! Maar ik ben wel benieuwd wat jij er dan het liefst aan zou willen veranderen zodat het fijner wordt? Ik denk dat je om veel dingen, zoals bijvoorbeeld de geur, niet echt heen kunt. Ik denk dat ik een wachtkamer huiselijker zou willen indelen, meer kleine groepjes stoelen rondom tafeltjes ofzoiets, in plaats van naast elkaar zitten met je rug tegen de muur.

    Beantwoorden
    • Ik kom ook wekelijks in een woonkamer waarin de stoelen om de tafels heenstaan en dat vind ik ook echt vreselijk. Iedereen gaat ook altijd aan een andere tafel zitten. Maar wat huiselijker zou inderdaad al een hele verbetering zijn. Ik denk dat ik dan een grote lange tafel nog het prettigst vind

      Beantwoorden
  4. Die harde rotstoelen komen me nog het bekendste voor. Als je HS hebt, dan zit je eigenlijk meestal niet lekker en ik snap niet dat ze daar in de wachtkamer niet een beetje rekening mee houden.

    Beantwoorden
  5. Ik herken je frustratie ! Heb zo’n beetje elke week 1 of 2 keer in het ziekenhuis en bij de dokter gezeten afgelopen jaar en voor iemand die niet stil kan zitten is dat heel irritant.

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan marga; http://marga-detweedehelft.blogspot.com Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.