Mijn leven in foto’s

Een paar weken geleden zag ik bij Kim een blog met foto’s uit het verleden. Dat vond ik een leuk idee. Toen ik zag dat het vandaag Evaluate your life day is vond ik het een goede gelegenheid om ook zo’n blog te maken. Ik doe het iets anders dan Kim. Ik heb voor ieder jaar 1 foto uitgekozen. Ik ben in 1989 geboren en ben nu dus bezig aan mijn 28ste levensjaar; 28 foto’s dus. Benieuwd hoe mijn leven er uitzag?

De foto’s van de eerste jaren zijn ingescand met een speciaal apparaatje, waardoor er op sommige foto’s strepen zitten. Ik heb ook bewust gekozen voor foto’s zonder mijn familie erop, of die heb ik eraf gesneden.

leonie-89

1989

Ik ben geboren op 1 april 1989. De planning was dat ik halverwege maart geboren zou worden, maar daar had ik niet zoveel zin in. Als ik mijn moeder mag geloven was ik een bewegelijke baby. Ik kon al snel lopen en staan (ik heb mezelf met 9 maanden op de eetkamertafel gekregen toen mijn moeder even naar de wc was), praten deed ik wel iets later, maar ik was dan ook te druk met de wereld ontdekken.

leonie-90

1990

Tja, kennelijk had ik toen al iets met wol. Het is nu weer wat minder, maar 2 jaar geleden vond ik het heel moeilijk om leuke wol en katoen te laten liggen omdat ik er iets mee wilde of kon haken. Ik hoop voor mijn moeder dat dit gewoon een bol was en niet een ook een breiwerk dat ik uit elkaar had getrokken haha!

leonie-91

1991

Vroeger sneeuwde het nog best wel eens, en dan ook echt sneeuw, niet een paar vlokken. Ik heb meerdere foto’s van mezelf waar ik een sneeuwpop bouw of op het ijs sta. Ik vind het niet erg dat het nu minder en minder veel sneeuwt, maar stiekem is het wel leuk als er een hele berg sneeuw ligt.

leonie-92

1992

Ik heb heel veel cavia’s gehad vroeger! Geen idee of dit mijn eerste was, maar dat zou zomaar kunnen. Sterker nog, ik denk dat die Nellie is. Ik was als kind heel goed in namen geven. Ik kreeg een pop of in dit geval een cavia en wist meteen hoe ik hem wilde noemen. Of het nou een jongen of meisje was, ik verzon een naam die ik zelf leuk vond. Zo had ik ook een pop die ik meteen Pimmetje noemde, ook al stond op het label dat ze anders heette.

leonie-93

1993

Kennelijk hield ik vroeger van schoonmaken, want naast deze foto heb ik ook een foto waar ik de ramen lapte (geen idee of ze er schoner van zijn geworden, denk het niet haha) en met een stofzuiger rondliep. Ik weet niet waar het fout is gegaan, want inmiddels heb ik een hekel aan strijken en schoonmaken.

leonie-94

1994

Rara, wat wilde ik vroeger worden? Mijn moeder was juf en dat wilde ik ook. Omdat ik enig kind was kon ik geen schooltje met mijn broertjes of zusjes spelen, maar gelukkig had ik veel poppen en knuffels die dat wel wilden. De wens om juf te worden is trouwens nooit helemaal weg gegaan. Ik ben 2x aan de PABO begonnen, maar dat kon ik helaas niet afmaken en ook nu lijkt het mij nog steeds leuk om les te geven.

leonie-95

1995

Kijkt toen hield ik al van bakken! Geen idee wat ik hier maakte, maar het kan best wel eens een traktatie geweest zijn. Of ik hield mijn vader met appeltaart maken. Om een of andere reden maakt mijn vader dat altijd, terwijl mijn moeder de rest bakt. En kijk, ik had ook mijn eigen schortje!

leonie-96

1996

Als ik tegen mensen zeg dat mijn opa een boot in zijn achtertuin bouwt dan lacht iedereen mij uit. Maar dit is het bewijs, een echte boot! Inmiddels is de boot omgekeerd en werkt hij hard aan de binnenkant. Het duurt lang, maar hij maakt dan ook alles zelf met de hand!

leonie-97

1997

Hier waren we op vakantie. Soms ging er een vriendinnetje mee, soms maakte ik vrienden op de camping, maar vaak moest ik mezelf vermaken. Gelukkig kon ik dat erg goed. Als mijn ouders geen zin hadden in een spelletje of badmintonnen verzon ik zelf wel iets. Hier had ik verzonnen dat ik wilde leren vissen! Ik heb het later nog een paar keer gedaan, maar ik heb nooit een vis gevangen. Komt waarschijnlijk ook omdat ik na een kwartier al wel weer klaar was met wachten haha!

leonie-98

1998

Vroeger was ik dol op dierentuinen! Ik heb ze bijna allemaal bezocht! Of tijdens een dagje uit, of met een kamp van de caravanclub waar we lid van waren. Dit was denk ik in Safaripark Beekse Bergen. Dat vind ik nog steeds een mooie dierentuin!

leonie-99

1999

Ik vind dit geen mooie foto, maar ik wilde hem er wel bij hebben. Een paar jaar lang heeft ballet namelijk een grote rol in mijn leven gespeeld. Dit was tijdens een open lesdag, waar wij het voordeden en de rest het mocht proberen. In dit jaar heb ik zelfs auditie gedaan voor de balletacademie. Na 2 rondes mocht ik niet meer doorgaan met de audities, omdat het mijn ouders niet slim leek om een 10 jarig meisje naar de balletacademie te sturen. Maar ik ben daarna gewoon doorgegaan met dansen tot ik op mijn 16e moest stoppen door de pijn van mijn hypermobiliteitssyndroom.

leonie-00

2000

Deze foto heeft mijn oma gemaakt. Ik ging vaak bij mijn opa en oma logeren en toen ze nog wat fitter en jonger was gingen we vaak samen met de trein weg. Zij had een voordeelabonnement, ik kon nog met een railrunner, dus dan konden we gemakkelijk ergens naartoe. Dit was in Amsterdam.

leonie-01

2001

Vanaf nu komen er een paar jaar waarin ik het heel erg lastig vind om naar de foto’s te kijken. Ik was al een paar jaar ongelukkig door het pesten en ik probeerde mezelf af te zetten tegen de wereld. Dus ik knipte mijn haar kort en ging mij later ook anders kleden. In dit jaar begon ik trouwens ook met de middelbare school. Deze foto is volgens mij gemaakt om mijn nieuwe haarkleur op de foto te zetten. Ik mocht toen voor het eerst van mijn moeder mijn haar laten verven.

leonie-02

2002

Ik heb wel meer van dit soort foto’s. Wat ik hier doe? Mijn vader uitzwaaien. Niet dat hij mij kon zien, maar dat maakt niet uit. Mijn vader werkte bij de marine en moest regelmatig voor lange tijd ergens naartoe met het schip. Wij maakten er een gewoonte van om na het afscheid nemen in de haven door te rijden naar de dijk en daar de boot uit te zwaaien. Hier ging hij voor 7 maanden weg naar de Perzische Golf tijdens de golfoorlog. Dat vond ik best eng.

leonie-03

2003

Dit is geen vrolijke foto, maar zo voelde ik mij toen ook niet. Ik probeerde mij nog steeds af te zetten tegen de wereld, het pesten werd erger en ik was ongelukkig. Dit was op een vakantie waar ik niet zoveel contact had met andere kinderen op de camping dus ik zat vooral veel bij de caravan om te lezen.

leonie-08

2004

Dit was het jaar waarin ik mijn navelpiercing liet zetten. In een opwelling eerlijk gezegd! Ik zat in de 3e en een klasgenootje had een navelpiercing gekregen voor haar verjaardag. Ik besloot dat ik dat ook wilde en gelukkig mocht dat van mijn ouders. Volgens mij zat hij er 2 weken later ook al in! Ik heb er geen seconde spijt van gehad en heb er pas op mijn trouwdag 2 jaar geleden uitgehaald. Dus hij heeft toch 10 jaar mijn buik versierd!

leonie-05

2005

Ook dit is niet zo’n mooie foto, maar het laat zien dat ik een prestatie geleverd had. Ik wist toen net dat ik het hypermobiliteitssyndroom had of ik had al veel pijn in mijn knie en was nog bezig met de onderzoeken. Maar toch heb ik de hoogste berg op Curacao beklommen! Het was heel zwaar, ook omdat het daar zo warm was, maar het lukte me! Mijn beste vriendin woonde voor 3 jaar op Curacao en wij zijn toen een zomer daar naartoe gegaan om op hun huis te passen (en vakantie te vieren natuurlijk) terwijl zij zelf op vakantie gingen.

leonie-06

2006

2006 was het jaar dat ik eindelijk klaar was met school! Ik haalde mijn diploma en het voelde bevrijdend. Weg van mijn pesters, een kans om eindelijk iets te doen wat ik leuk vond, heerlijk! Ik begon met de PABO, maar ik was door het pesten zo onzeker geworden dat ik na 2 maanden stopte, ik trok het niet, ook al kon ik het wel goed. Ik besloot om een tussenjaar te nemen. In die tijd heb ik bij de Zeeman gewerkt. Geen geweldig werk, maar het liet mij inzien dat ik best kon functioneren en het gaf mij zelfvertrouwen.

leonie-07

2007

Met nieuw vertrouwen begon ik aan een nieuwe studie, in een nieuwe stad! Ik ging beginnen aan de studie Communicatie, maar dat was in Leeuwarden. Iedere dag met het OV was niet te doen, dus ik ging op kamers. Dit is de enige foto die ik daar van heb, maar ik heb zelf ook wel geholpen met verhuizen hoor haha!

leonie-04

2008

Dit is als ik het goed heb een cadeautje voor het behalen van mijn propedeuse. Ik had als een van de weinigen in de klas mijn propedeuse gewoon binnen 1 jaar gehaald en ik mocht toen foto’s laten maken bij een fotograaf. Ondanks mijn onzekerheid vond ik het heel leuk om te doen!

leonie-09

2009

Van 2009 heb ik vooral foto’s van andere mensen, van de natuur of van mezelf met een camera voor mijn neus haha! Het jaar waarin ik echt aan de slag ging met fotografie kennelijk. Dit was tijdens de zandsculpturen op Texel.

leonie-10

2010

Ik kreeg mijn tattoo! Ik had hem toen laten zetten omdat ik dacht dat ik over het pesten heen was en ik net een hele slechte periode met mijn gezondheid achter de rug had. De betekenis van mijn tattoo is innerlijke kracht, dus dat vond ik een mooie betekenis op een goed moment. Achteraf gezien kwam er daarna nog veel meer waar ik kracht bij nodig had en had ik nog lang niet alles overwonnen. Toch is het fijn om nu naar die tattoo te kunnen kijken en mezelf eraan te herinneren dat ik inmiddels al zoveel overleefd heb dat ik alles aan kan.

leonie-11

2011

In 2011 behaalde ik wonder boven wonder na 4 jaar mijn diploma. Dat was mijn doel, maar ik kreeg tijdens mijn afstuderen last van mijn conversiestoornis. Ik had veel afspraken in het ziekenhuis, had veel verlammingsaanvallen, maar moest en zou afstuderen. Dat is gelukt en ik kon zelfs gewoon lopen en staan op die dag!

leonie-12

2012

In 2012 ging het heel slecht met mij. Ik woonde inmiddels samen met mijn man, wist dat ik een conversiestoornis had en voelde mij te slecht om te werken. Ik had veel verlammingsaanvallen en ben in dat jaar zelfs op vakantie gegaan in een rolstoel, omdat ik mijn benen niet kon bewegen. Ik was depressief en had nergens zin in. Gelukkig sleepte mijn man me uit bed om toch leuke dingen te doen als afleiding!

leonie-13

2013

In 2013 ging het weer beter met mij. Ik slikte anti-depressiva en negeerde mijn conversiestoornis, waardoor ik vond dat het super ging. Super was het niet, maar het ging wel echt beter. Ik heb in dat jaar zelfs weer een half jaartje kunnen werken. En deze foto is gemaakt tijdens mijn eerste vakantie naar Amerika wat mijn man als verrassing had geregeld! Ik dacht dat we naar Gran Canaria gingen, maar mijn man vertelde mij op Schiphol dat we naar Orlando gingen. En 2 dagen later vroeg hij mij ten huwelijk!

leonie-14

2014

Tja, hoe kan ik voor dit jaar nou een andere foto uitkiezen dan een foto van mijn bruiloft? Het hele jaar hebben we de bruiloft voorbereid en op 25 november was het dan eindelijk zover. Op een mooie dag werd ik Leonie Seket en mocht ik mijn verloofde eindelijk mijn man noemen!

leonie-15

2015

2015 was een heftig jaar. Een jaar van verandering. Ik zag eind 2014 in dat ik toch echt hulp nodig had bij mijn conversiestoornis waardoor ik tijdens de eerste helft van 2015 een behandeling volde. Dat was heftig, maar het heeft mij wel geholpen. Zo goed zelfs dat ik eind 2015 weer kon gaan werken. Iets wat een jaar eerder nog onmogelijk leek! Ook had ik weer meer energie en zin om leuke dingen te doen.

leonie-16

2016

2016 is nog niet voorbij natuurlijk, maar ik kan nu al wel zeggen dat ook dit een heftig en veranderlijk jaar is. De behandeling van mijn conversiestoornis is voorbij, maar ik volg nog wel steeds therapie om mijn verleden te verwerken. Ook was het weer een jaar met medische onderzoeken omdat mijn gezondheid niet meewerkte. Maar tegelijktijd groei ik ook dit jaar. Er komen mooie dingen op mijn pad, ik kan mezelf weer sneller uit een put trekken, kan beter rationaliseren, heb weer dromen en heb eindelijk weer het gevoel dat ik leef! Ik ben er nog lang niet, maar ik ben al ver gekomen.

Kijk jij weleens foto’s terug uit je jeugd?

liefs


Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

15 gedachten over “Mijn leven in foto’s”

  1. Wat leuk om dit te zien zeg! Je bent altijd al een mooi meisje geweest. 🙂
    Op sommige foto’s zie je inderdaad wel het lijden. Maar dat is niet per se erg; wel natuurlijk dat je door zo’n rot periode gegaan bent, maar het is niet erg om het te laten zien.

    Beantwoorden
  2. Wat leuk om te zien!
    Het is grappig, op een gegeven moment word jij echt jij. Als in, de jij die ik “ken”. Je bent altijd al een mooi meisje geweest, en nog steeds. Het is verdrietig om te zien dat je het moeilijk hebt. Hoe duidelijk dat eigenlijk zichtbaar kan zijn bij een mens. Bij jou. Je bent al zo ver gekomen en ik weet zeker dat je nog heel veel verder kunt komen als je dat wilt. <3
    Veel liefs

    Beantwoorden

Laat een antwoord achter aan els Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.