Meteen naar de inhoud

2016 – de hoogte- en de dieptepunten

2016 zou mijn jaar worden. Ik had weer werk, het ging goed met mijn conversiestoornis en er was niks wat mijn geluk in de weg zou staan. Deels klopte dat ook, maar 2016 was ook een zwaar jaar. Naast de hoogtepunten waren er ook genoeg dieptepunten. Ik kwam mezelf meerdere keren tegen en ik kan niet anders dan tot de conclusie komen dat 2016 niet mijn jaar was.

Gezondheid

Mijn gezondheid speelde ook in 2016 weer een grote rol. Dat zal ook altijd zo blijven denk ik. Aan het begin van het jaar ging het nog goed en speelde het een minder grote rol. Maar hoe verder het jaar vorderde, hoe groter die rol werd. De pijn nam toe, maar ik heb nog steeds geen goede pijnstillers. Na een serotinesyndroom zijn de opties beperkt. Gelukkig mag ik over 2 weken naar de pijnpoli, maar ik heb dit jaar veel moeten afzien.

Ook liet mijn lichaam merken dat het niet werkt zoals het hoort te werken. Zo kreeg ik er 2 nieuwe diagnoses bij en viel ik zonder duidelijke reden af. Ik had veel doktersbezoekjes en ook de fysio zag ik 2x per week. Ik ben dit jaar begonnen met trainen met de fysio, omdat het in de sportschool niet goed ging. Na 9 maanden trainen is er een klein beetje vooruitgang te zien. De pijn wordt niet minder, maar mijn herstelperiode is iets korter en de belastbaarheid iets hoger. Toch was het zwaar om zoveel te trainen en werd ik regelmatig geconfronteerd met mijn beperkingen.

Therapie

In 2015 ronde ik mijn behandeling voor mijn conversiestoornis af. Om te zorgen dat ik niet terug zou vallen zou ik een tijdje therapie hier in de buurt volgen. Dat liep anders dan gepland. Mijn paniekaanvallen werden weer erger en ik bleek PTSS te hebben. Waar ik optimistisch begon bij deze therapeut is nu duidelijk dat het niet goed met mij gaat. Sterker nog, mijn huidige therapeut kan mij niet meer helpen omdat de problematiek te complex is. Een flinke tegenslag. Met de conversiestoornis gaat het gelukkig nog steeds goed. De paniekaanvallen zijn weer onder controle dankzij medicatie. Dat is goed, maar de nachtmerries en herbelevingen zijn erger dan ooit. Dus in het nieuwe jaar gaan we zoeken naar een goede behandeloptie voor mij en gaat het hopelijk beter!

Werk

Iets waar ik trots op ben is dat ik nog steeds werk! Ondanks dat 2016 zwaar was heb ik niet opgegeven en ben ik gewoon blijven werken. Ik heb me weinig ziek gemeld en mij altijd goed in kunnen zetten. Wel heb ik veel gewisseld met mijn uren. Ik begon op 20 uur, maar in juli bleek dat teveel te zijn. Ik had zoveel last van mijn gezondheid, dat het niet meer ging. Ik heb toen 2 maanden 12 uur gewerkt en zit nu weer op 16 uur. In overleg met mijn werkgever heb ik besloten om dat ook niet meer op te bouwen. Ik begin pas om 10 uur met werken en verspreid de uren over 3 dagen. Dat is goed te doen voor mij en ook in een slechte periode moet dat haalbaar zijn.

Het werk zelf is ook nog steeds leuk en ik slaag er steeds meer in om mijn capaciteiten aan mijn werkgever te laten zien. Omdat hij gebruik kan maken van een regeling met het UWV en zich flexibel opstelt ben ik minder streng voor mezelf en accepteer ik het als het een keer niet goed gaat. Maar gelukkig is mijn werkgever altijd tevreden over mij en dat is weer goed voor mijn zelfvertrouwen.

Fijne momenten

Ondanks dat 2016 zwaar was, waren er ook veel mooie momenten. Momenten waar ik intens van kon genieten, of prestaties die ik behaalde. Die momenten deel ik graag nog een keer met jullie, om mezelf eraan te herinneren dat 2016 ook een goed jaar was. Om mezelf hoop en motivatie voor 2017 te geven.

  • Ik ondernam veel leuke uitjes waar ik intens van kon genieten
  • Ik heb mezelf ontwikkeld op het gebied van fotografie en zelfs 2x in opdracht gefotografeerd
  • In verschillende media mocht ik mijn verhaal delen; in de lokale krant, de GezondNu, de Viva en als hoogtepunt bij Dokters vs internet!
  • Voor Lisanneleeft deed ik mee met Lopen voor Lyme. Ik haalde niet alleen veel geld op, maar ik heb ook een uur kunnen lopen
  • Ik werkte mee aan verschillende projecten voor chronisch zieken
  • Genoten van een vakantie in Amerika en Schotland
  • Ik ontdekte nieuwe vaardigheden zoals handletteren en verbeterde bestaande vaardigheden zoals grafisch ontwerpen
  • Ik inspireerde mensen
  • Ik mocht leuke dingen doen voor mijn blog
  • We kregen een nieuwe kat die heel erg van knuffelen houdt
  • Dankzij de fotoclub uit mijn fotografiecomfortzone gestapt
  • Ik accepteerde mezelf steeds meer
  • 2 jaar getrouwd met mijn man waar ik iedere dag nog gelukkig van wordt
  • Mijn blog groeide en ik kreeg veel mooie reacties
  • Ik kreeg steeds meer levenslust

Als je alles zo op een rij ziet is het bijna ongeloofwaardig dat 2016 ook zwaar was. Ik ben blij dat er ook veel fijne momenten waren om alles weer een beetje in balans te brengen. Ik hoop dat 2017 een jaar wordt met nog meer fijne momenten! Het zal zwaar worden, omdat ik nu al weet dat ik voor mijn gezondheid moet gaan vechten en het verleden moet gaan verwerken, maar ik weet zeker dat ik er sterker van ga worden.

Hoe kijk jij terug op 2016?




Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

Reacties Facebook

Reactie

19 reacties op “2016 – de hoogte- en de dieptepunten”

  1. Hoi Leonie,
    Ik bezocht je site eigenlijk omdat ik wilde kijken of je instagram hebt. Mijn printer is druk bezig met je Blogplanner 2017 (ik zit op de grond van de slaapkamer terwijl ik dit typ, omdat m’n laptop met een kabel aan de printer vast zit – oldschool!) en ik wilde je dus een foto sturen om te laten zien dat je planner zeer gewaardeerd wordt 😉

    Toen begon ik met lezen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik je blog nog niet kende, ik schrijf zelf vooral over eten, maar door je berichtje op facebook kwam ik bij je website uit. Ondanks dat we allebei heel verschillend zijn herken ik ongelofelijk veel in je verhaal. Ik ben zelf ook in gevecht met zowel een paniekstoornis als PTSS, en mijn grootste uitdaging is een sociale angststoornis. Twee jaar geleden werd ook mij verteld dat mijn huidige therapeute niet ‘genoeg’ voor mij kon betekenen. Ik weet dus heel goed hoe moeilijk het is om opnieuw te moeten beginnen – ik heb dit zelfs TWEE keer meegemaakt, omdat de psychologe die ik daarna kreeg vorig jaar plots uit de running raakte. Ik weet niet of je al veel contact hebt gehad met je nieuwe behandelaar, maar ik wilde toch even zeggen dat ik hoop dat het je goed doet. Ondanks dat het moeilijk kan zijn om een nieuw persoon in vertrouwen te nemen, heb ik gemerkt dat ik weer hele andere dingen leer tijdens de nieuwe therapie.

    Toegeven dat het niet helemaal lekker gaat is heel erg moeilijk, en ik vind echt dat je heel erg trots mag zijn op je prestaties. Ik hoop volgend jaar ook te kunnen schrijven dat ik weer werk heb – en dat ik daar net zo’n goede regeling in kan vinden!

    Het komt misschien een beetje gek over dat ik ineens zo’n (uitgebreide!) reactie achter laat, maar ik heb respect voor je manier van delen. Zelf ben ik nog op zoek naar de balans: wat vertel ik, en hoe doe ik dat op een voor mij prettige manier.

    Dat 2017 ons veel goeds mag brengen!
    Liefs

    1. Haha veel plezier met je blogplanner!

      Ik heb begin dit jaar ook opnieuw moeten beginnen, omdat ik bij een andere instelling was uitbehandeld. Dus ik weet dat het ook wel goed kan zijn. En in die zin is het ook goed, het opent weer nieuwe deuren naar verbetering. Maar het is lastig om weer opnieuw iemand te leren kennen, te leren vertrouwen. Opnieuw mijn verhaal te moeten delen. Ik weet ook nog niet waar ik heen kan, dus het is nu vooral afwachten tot ik meer duidelijkheid heb.

      Ik hoop ook dat het je gaat lukken om te werken! Lijkt me lastig met een sociale angststoornis! Ben je (deels) arbeidsongeschikt? Mijn werkgever heeft zo’n regeling met het UWV omdat ik WaJong heb.

      En het komt helemaal niet gek over om zo uitgebreid te reageren, leuk juist!
      Het vinden van die balans is lastig inderdaad. Ik heb er zelf ook lang over gedaan om die te vinden en zoek hem soms nog. Het is een kwestie van uitproberen. Succes!

      1. Dankjewel! Ik ben echt een lijstjes meisje 😉

        Ja, precies. Een nieuw iemand reageert weer anders, en bij mij werd de behandeling ook echt omgegooid. Niet echt rustig inkomen dus. Het onzekere maakt het zo lastig!

        Klopt, is heel vervelend. Aan de buitenkant is eigenlijk vrij weinig te zien hoor, ik werkte in de horeca en daar had niemand door dat het zo slecht ging tot ik het zelf aan gaf. Ik ben zo gefixeerd op hoe ik overkom en of ik het wel goed doe, dat werken en studeren nu veel te heftig is eigenlijk. Ik krijg paniekaanvallen en heb mezelf zo ver over de grens gepusht dat ik dus constant last heb van spanning en angst. Ik ben niet arbeidsongeschikt, maar heb na lange tijd ploeteren eindelijk geaccepteerd dat nog langer doorgaan met paniek en angst me echt niet gaat helpen 😛 is een geval “gebroken been”, ik liet de breuk niet helen maar bleef rennen, waardoor het juist erger werd. Als dat logisch klinkt. Ik ben nu vooral heel erg snel moe.

        Daarom heb ik ook respect voor hoe jij het aanpakt. Dat je weet waar je grenzen liggen, zo belangrijk! Dat moet ik ook echt leren, en accepteren. Niet iedereen gaat mee met de stroom, en dat is oke.

        Liefs!

  2. Mooie momenten hoor. Neem die mee naar 2017. Ondanks dat je een zwaar jaar hebt gehad, heb je het toch maar mooi gedaan. Heel fijn dat je zo’n flexibele werkgever hebt. Dat geeft een boel rust. Keep your head up voor 2017. Het gaat helemaal goed komen.

  3. Duidelijk een jaar met ups en downs. Ik wens je minstens evenveel mooie momenten volgend jaar en dat je gevecht voor je gezondheid vruchten mag afwerpen, succes!

  4. Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet al je blogs heb gelezen, dus als ik hier iets zeg wat ik niet had moeten zeggen vergeef me dan. Ik heb ook PTSS en ben nu bezig met EMDR therapie, het werkt voor mij heel goed. Misschien dat het voor jou ook kan werken, mocht je het nog niet geprobeerd hebben. In ieder geval, veel succes!

    1. Fijn dat het voor jou goed werkt!
      Ik ben wel begonnen met EMDR, maar mijn therapeut wilde er niet mee doorgaan omdat ik er te heftig op reageerde. Misschien dat het bij een nieuwe behandeling wel weer wordt geprobeerd, want het kan inderdaad heel goed helpen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.