Gastblog: Lief lijf

Ik had op Twitter en Facebook een oproep geplaatst voor gastbloggers. Daar heb ik meerdere reacties op gekregen. Onder andere van Stephanie. Zij had al eerder deze blog geschreven en wilde hem wel delen. Ik werd geraakt door de blog. Het is voor mij deels herkenbaar en deels een wens voor de toekomst. Want als je chronisch ziek bent is het goed om lief te zijn voor je lichaam, maar het is ook heel moeilijk.


Lief lijf,

We hebben al jaren een haat/liefde verhouding. Ik heb veel op je lopen mopperen, over je geklaagd en lelijk gedaan, al van kinds af aan. Je deed zeer, werkte niet mee en je werd alleen maar zwaarder en vermoeiender. Last van allergie, benauwdheid, vermoeidheid, pfeiffer, burn-out en nu een chronische auto-immuunziekte.

Ik moet je mijn excuses aanbieden. Je hebt juist zo je best gedaan en ik ben flink over je grenzen gegaan. Ik had beter moeten luisteren en liever moeten zijn. Je was juist heel sterk, anders had ik nooit zo lang kunnen doorgaan terwijl ik (achteraf) al echt een tijd ziek was. Mijn conditie hield je juist op peil en je deed je best om al het vocht weg te sluizen, maar je kon gewoon niet meer.

En zelfs nu, met alle chemo, medicatie, kuren, met al het geprik en gehannes aan je, blijf je het doen! Nieren, lever blijven het goed doen. Ondanks de ontsteking werkt mijn hart in de overige zaken goed. Spieren die mijn gewrichten opvangen. Zenuwprikkels die laten weten dat het goed zit. Of juist laten weten dat ik een grens bereikt heb. Je verdient eigenlijk alleen maar lof en dankbaarheid. Zonder jou had ik het nooit gekund. Ik beloof je dat ik liever voor je zal zijn. Samen komen we er wel.


Bedankt voor het delen Stephanie! Wil jij ook jouw verhaal delen in een gastblog? Stuur dan een e-mail naar leonie@sugarframe.nl.

liefs


Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

3 gedachten over “Gastblog: Lief lijf”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.