Handleiding chronisch zieken: de balans tussen willen, moeten en kunnen

Iets wat ik zelf heel moeilijk vind aan chronisch ziek zijn is het vinden van de balans. Inmiddels heb ik die balans redelijk gevonden, maar het blijft lastig. Soms wil of moet je iets, maar kan je het gewoonweg niet. Of je kan één ding doen en de ander niet. Wat doe je dan? Hoe maak je keuzes zonder dat je compleet uit balans raakt?

handleiding chronisch zieken

Grenzen vinden

Om te weten wat je kunt, moet je eerst je grenzen gaan onderzoeken. Hoe reageer je bepaalde dingen? Wat heb je nodig om weer tot rust te komen? Dat is niet iets wat je een weekje hebt ontdekt. Sterker nog, na 10 jaar weet ik het nog steeds niet helemaal, omdat het constant veranderd. Probeer eens uit te zoeken welke dingen jou veel energie kosten of waar je veel pijn van krijgt. En wat zijn juist dingen waar je je beter door gaat voelen? Als je veel pijn hebt of moe bent, hoe lang moet je dan herstellen? Hoeveel pauzes moet je op een dag nemen om het vol te houden? En zijn er anderen dingen zoals slaap en vaste eettijden die je nodig hebt?

Prioriteiten

Als je weet waar je grenzen liggen weet je waarschijnlijk ook dat je niet alles kunt doen wat je wilt en moet. Dus maak van al die dingen eens een prioriteitenlijst. Wat is belangrijk en moet als eerste gebeuren? Nu ben je vast geneigd om of alle leuke dingen of alle verplichte dingen onder elkaar te schrijven, maar probeer hier in te variëren. Het is voor je mentale gezondheid belangrijk om ook genoeg dingen te doen die je leuk vind, maar dingen als het huishouden moeten nu eenmaal ook gebeuren. Houd hier dus rekening mee. Als je al een week geen leuke dingen hebt gedaan is het misschien belangrijker om iets te doen wat je wilt dan om te stofzuigen. Maar als je al twee weken niet hebt gewassen en geen schone kleren meer hebt is het juist belangrijker om te wassen dan om te gaan tekenen. Dus ook die prioriteiten verschillen steeds weer.

in evenwicht zijn

Aanpassen

Misschien zijn er dingen die je wel wilt of moet, maar niet goed kunt. Denk eens na of je dat kunt aanpassen. Misschien kan je niet meer lopend winkelen, maar is het in een rolstoel wel vol te houden. Of is stofzuigen te zwaar, maar lukt het wel als je het in kleine stukjes opdeelt. Soms is een aanpassing gemakkelijk te vinden, soms moet je wat harder nadenken. Toch ben ik ervan overtuigd dat je voor bijna alles een aanpassing kan vinden. Kan je echt niets bedenken? Vraag dan eens aan je omgeving of zij een idee hebben of zoek een alternatief op internet.

Planning

Wat voor mij cruciaal is in het vasthouden van de balans is een planning. Ik plan per week, maar als het nodig is pas ik dat op de dag zelf weer aan. Ik probeer het altijd zo in te plannen dat ik per dag maar 1 ‘moet’ heb. De rest is minder noodzakelijk of iets wat ik leuk vind. Ook probeer ik de afspraken altijd na 10 uur ’s ochtends in te plannen, omdat vroeger opstaan zwaar is voor mij. En heb ik de hele dag een lange, zware afspraak (leuk of niet), dan plan ik daarna 2 dagen leeg zodat ik kan bijkomen. Na een vakantie houd ik zelfs altijd 1 week vrij en zorg ik dat ik in de 2e week alsnog niet zoveel afspraken heb staan.

planning

Maar chronisch ziek zijn is onverwacht. Je grenzen veranderen nog wel eens je hebt soms uit het niets een slechte dag. Dat kan je natuurlijk niet inplannen. Stel je hebt een slechte dag, kijk dan nog eens naar je prioriteitenlijst en je planning. Is het heel belangrijk dat je die activiteiten vandaag doet of kunnen ze ook tot morgen wachten? Of kan je de activiteiten van morgen verplaatsen zodat je vandaag iets kunt doen en morgen kunt bijkomen?

Het is wat puzzelen, maar door te oefenen zal je merken dat het steeds iets gemakkelijker wordt.

Hoe vind jij de balans tussen willen, moeten en kunnen?

liefs


Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

8 gedachten over “Handleiding chronisch zieken: de balans tussen willen, moeten en kunnen”

  1. Ik denk dat ik inmiddels een aardig gebalanceerd weekritme heb. En behalve afspraken waar echt een tijdstip voor vaststaat, plan ik mijn taken voor een week, niet per dag. Zo kan ik per dag zelf bekijken wat ik van mijn lijstje af wil/kan afstrepen en is alles wat moet binnen een week gedaan.

    Beantwoorden
  2. Toen ik nog last had van fibromyalgie werkte voor mij een puntensysteem altijd heel goed. Dus je begint met 100 punten, en wat je op een dag doet haalt daar punten vanaf. Je weet dat iets zwaars als stofzuigen of je bed verschonen al 40 punten is, dus daar plan je er maar 1 van op een dag, etc. etc. Als je een nacht slecht slaapt of de dagen ervoor zwaar hebt gehad, dan sta je dus op met maar 80 punten ipv 100. Zo kon ik iedere dag goed voor mezelf bepalen wat ik kon doen en wat ik moest doorschuiven naar een volgende dag.

    Beantwoorden
    • Dat werkt voor mij niet, omdat stofzuigen de ene dag 20 punten kostte en de andere dag 50. En omdat ik ook niet goed kon inschatten hoeveel punten ik had voor die dag. Maar het kan een handig hulpsysteem zijn inderdaad!

      Beantwoorden
  3. Ik zit net een beetje op jouw blog rond te snuffelen, wat een fijne artikelen heb je! Zelf heb ik al 3 jaar last van chronische pijn en vermoeidheid, maar ben nog steeds zoekende naar een passende diagnose :/ Die handleidingen van je zijn echt fantastisch 😀

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.