Maandagavond stortte ik tijdens het koken compleet in. We zouden macaroni uit te oven eten, maar ik was vergeten geraspte kaas te kopen. De macaroni was al aan het koken, maar de gedachte dat ik zelf kaas moest raspen zorgde voor kortsluiting. Het was te veel. Kaas raspen was te veel gedoe, naar de winkel gaan was ook te veel en ik had gewoon geen overzicht meer. Ik draaide het vuur onder de macaroni uit en ging in bed liggen. Ik wist het even niet meer.
De druppel
Achteraf zat dit er al wel een tijdje aan te komen. Ik probeerde mezelf nog vol te houden dat ik nog net aan de goede kant van de streep zat, maar dat was niet zo. Ik heb een zware tijd gehad. Eerst veel pijn, daarna veel herbelevingen. Daardoor slaap ik al een tijd niet goed. Daarnaast ben ik in mijn hoofd met heel veel dingen bezig. Ik moet natuurlijk ook gewoon werken, 2x per week naar de fysio, soort van het huishouden doen en ik wil bloggen en mijn webshop klaar hebben. Dat is gewoon teveel gevraagd. En het ontbreken van de geraspte kaas was de druppel die de emmer deed overlopen.
Chaos
Op dit moment is het een grote warboel in mijn hoofd. Ik heb geen overzicht meer, overal is chaos. Ik krijg het gewoon niet meer voor elkaar om dingen op een rijtje te zetten. Normaal werken lijstjes heel goed voor mij, maar de chaos is zo groot dat ik niet eens weet waar ik moet beginnen. Ik zie het gewoon niet meer. Ik werk nu het liefst met korte, simpele opdrachten. Zelf nadenken of keuzes maken is eigenlijk al teveel. Als mijn man vraagt of ik bananen voor hem wil kopen kan ik dat. Als ik zelf moet bepalen wat ik meeneem uit de supermarkt lukt het gewoon niet. Terwijl ik normaal zonder moeite boodschappen doe, ook als ik geen lijstje heb gemaakt thuis.
De chaos zorgt er ook voor dat ik niet meer kan multitasken. Iets wat ik normaal gesproken altijd doe. Zelfs tv kijken en op mijn telefoon bezig zijn lukt niet meer, terwijl ik nooit iets anders deed. Sowieso is mijn telefoon nu al snel te veel. Ik merk dat social media al snel te veel is, maar ook spelletjes op mijn telefoon zijn te veel. Eigenlijk wil ik alleen nog maar series kijken, dat kan ik nog.
Ordenen
Ik probeer nu mijn hoofd een beetje te ordenen. Ik heb veel lopende projecten. Die probeer ik stuk voor stuk af te werken. Zo ligt er al heel lang een knuffel op mij te wachten die ik nog af moet maken (haken). Hij is bijna af en het heeft geen haast, maar hij bleef maar in mijn hoofd zitten. Dus die heb ik deze week afgemaakt. Ik moest nog 3 kleine onderdelen haken en daarna in elkaar zetten. Dat lukte, omdat ik enkel de stappen op papier hoefde te volgen. Ik hoefde niet zelf na te denken. Zo probeer ik het nu met alles te doen. Mijn hoofd leger maken door simpele dingen af te ronden. Op die manier komt er weer iets meer ruimte om de grote dingen te overdenken. Dingen die geen simpel stappenplan hebben.
Keuzes maken
Naast het ordenen van mijn hoofd is het tijd om keuzes te maken. Het is duidelijk dat ik het op dit moment niet red om alles te doen wat ik de afgelopen tijd heb gedaan. Sommige keuzes heb ik in mijn hoofd al gemaakt, maar durf ik nog niet uit te voeren/hardop uit te spreken. Van anderen keuzes weet ik dat ik ze moet maken, maar wil ik het niet, omdat ik het zo graag wil doen. Maar toch moet ik de komende tijd die stappen gaan zetten om de keuzes te maken en door te voeren.
Ik moet kiezen voor mezelf, voor mijn gezondheid. Keuzes die nu misschien niet leuk zijn, maar op de lange termijn wel beter voor mij zijn. Wees niet bang, ik zal niet stoppen met bloggen. Dat doe ik te graag en het heeft een positief effect op mij. Wel zullen er minder vaak blogs online komen. Ik push mezelf nu vaak om nog even een blog voor woensdag te schrijven (vooral als er maandag ook al geen blog online stond). Daar ga ik mee te stoppen, of proberen in ieder geval. Maar helemaal stoppen met bloggen zou ik nooit kunnen. Jullie zijn voorlopig nog niet van mij af dus!
Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |
Reacties Facebook
Reactie
Stapje voor stapje en proberen het moeten los te laten. Eerst weer overzicht krijgen en prioriteiten stellen en van daaruit gaan werken. Maar vooral niet teveel van jezelf “eisen”.
Sterkte meis!
Neem je tijd en dat bloggen moet ontspannend blijven en geen moetje. Ik snap het wel hoor, ik zit ook wel eens te bloggen op een moment dat ik me eigenlijk niet goed voel. Het is toch erg dat we zo veel willen maar niet kunnen… veel sterkte en succes met keuzes maken!
Wat vervelend dat je je zo voelt zeg! Misschien is het een goed idee om er gewoon even aan toe te geven en gewoon een week plat te gaan en lekker alleen maar series te kijken? Even een beetje afstand nemen en dat vervelende gevoel van al die dingen ‘moeten’ kwijt proberen te raken. Zoals je zelf al zegt, het enige wat je echt moét doen: voor jezelf kiezen. Sterkte meis!
Sterkte, doe rustig aan. Je hebt inderdaad wel heel veel nu tegelijk.
Sterkte! Waar ‘normale’ mensen met gemak alles tegelijk kunnen is het als chronisch zieke soms even wikken en wegen wat belangrijk is! Herkebaar.. helemaal in een mindere periode! Hopelijk vind je de rust in je hoofd & voel je je snel weer wat beter! Liefs.
Wat heftig! Doe alsjeblieft rustig aan… Wel fijn om te lezen dat bloggen zo’n positief effect op je heeft. Sterkte, Leonie!
Aan jezelf denken nu meid! Sterkte! Dikke knuffel!!!