Mijn dansavontuur

Begin dit jaar schreef ik een blog over het dansen wat ik na al die jaren nog steeds mis. Ik heb altijd gedanst, maar ik moest stoppen door mijn gezondheid. Toch bleef het kriebelen en wilde ik heel graag weer gaan dansen. Daar ben ik in september weer mee begonnen. Waar ik vroeger klassiek ballet deed, doe ik nu modern jazz. En ik geniet er met volle teugen van!

Modern jazz

In september is hier een nieuwe dansschool geopend. Ik zag dat ze ook modern jazz gingen geven en ik heb moderne dans altijd heel mooi gevonden. Dat in combinatie met het gemis zorgde ervoor dat ik er steeds over na dacht om toch weer te beginnen met dansen. Uiteindelijk heb ik besloten om het gewoon te doen. Hoewel ik ook nog steeds graag klassiek ballet wil doen, heb ik nu gekozen om eerste modern jazz te proberen, omdat dat beter voor mijn lichaam is.

Bij klassiek ballet draait het voor een deel om lenigheid. Dat is slecht voor mij, omdat ik door het hypermobiliteitssyndroom al te lenig ben. Ik overstrek dan steeds al mijn gewrichten, waardoor ik veel pijn krijg. Bij modern jazz draait het minder om de lenigheid. Daarom besloot ik het gewoon te proberen. En tot nu toe gaat het goed! Ik merk dat ik mijn spieren train, werk aan stabiliteit en mij bewuster wordt van waar mijn lichaam zich in de ruimte bevindt (proprioceptie heet dat, wat bij mij verstoord is door het hypermobiliteitssyndroom). Ik heb na het dansen wel spierpijn, maar gelukkig zijn mijn gewrichten niet pijnlijker geworden.

Geluk

Het dansen maakt mij echt gelukkig. Hoewel het maar 1 uur in de week is, voel ik mij er echt beter door. Het gemis is weg, ik kan weer bewegen en ik geniet er intens van. Gelukkig zit ik in een groep met allemaal beginners of mensen die net als ik ooit lang geleden gedanst hebben. Daardoor heb ik weinig last van mijn perfectionisme. Ik kan dus echt genieten van het dansen ipv mezelf pushen om alles perfect te doen.

De hele week kijk ik uit naar de donderdagavond. Daarna geniet ik na van dat uurtje dansen. Ik hoop eigenlijk dat ik op termijn ook weer aan klassiek ballet gaan doen. Dat gaat een uitdaging worden, omdat ik dan echt goed op mijn grenzen moet letten. Maar het kan ook heel goed zijn voor mijn spieropbouw. Daar ga ik naartoe werken. En als het niet lukt heb ik in ieder geval mijn ene uur modern jazz in de week. Daar word ik ook al intens gelukkig van. Want ik dans weer. De danser in mij is weer vrij.

liefs


Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

10 gedachten over “Mijn dansavontuur”

  1. Ik ben blij voor jou dat je het dansen terug hebt opgenomen. Is dat nu klassiek ballet of iets anders, zolang het je gezondheid toelaat moet je vooral doen waar jij je goed bij voelt. Ik kan bijvoorbeeld genieten van er gewoon naar te kijken, echt. Ik heb het ooit geprobeerd om zelf te doen, maar is helemaal mijn ding niet. Er zijn bepaalde lichaamsdelen die niet meer willen meewerken 😉

    Beantwoorden

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.