Ik ben van nature een pessimist. De afgelopen jaren vond ik dat steeds storender en probeerde ik optimistischer te worden. Dat is lastig, maar door te omdenken en veel te oefenen lukte het mij om optimistischer te zijn. Toch blijft dat pessimisme in mij zitten en val ik daar in terug in zware periodes. Zo ook de afgelopen tijd. En daar ben ik klaar mee, ik wil weer een optimistisch en positief leven!
Tegenslagen
Het gaat al een tijdje niet zo geweldig goed. Er zijn wat tegenslagen en ik merk dat ik mij daar door laat beïnvloeden. Ik ben moe, heb meer last van mijn conversiestoornis, heb veel pijn. Dat zorgt ervoor dat ik minder energie heb om te vechten tegen de pessimistische gedachten. Dan zijn tegenslagen al snel teveel. Het stapelt zich op. Het wordt steeds zwaarder om positief te zijn. En ik was moe, dus ik stopte met vechten. Ik ging liggen en liet alles over mij heenkomen. Ik voelde mij rot, werd met de dag pessimistischer en ging mij steeds slechter voelen.
Klagen
Op een gegeven moment begon het te voelen als het leven mij enkel overkwam. Dat ik geen enkele invloed had. Ik was als het ware een slachtoffer van het leven. Ik kreeg ook medelijden met mezelf, terwijl ik echt een hekel aan medelijden heb. Het pessimisme bleef groeien en ik had het maar zwaar met alles wat er gebeurde. Daarom ging ik klagen. Klagen over hoe zwaar ik het had. Daardoor kwam de focus alleen maar meer te liggen op het rotte in mijn leven. Sterker nog, ik trok door mijn klagen ook negatieve verhalen van anderen aan.
Bewustwording
De laatste tijd werd ik mij steeds meer bewust van mijn negatieve gedrag en gedachtes. Ik realiseerde mij dat ik er niet gelukkiger van werd. Ik werd enkel somberder en begon mezelf irritant te vinden. Ik kreeg wel veel steun van jullie, maar ik merkte dat ik zo niet wil zijn. Het leven is oneerlijk en het kan zwaar zijn. Je kunt lang niet alles beïnvloeden, maar je kunt wel bepalen hoe je ermee om gaat. En ik realiseerde mij dat ik uiteindelijk gelukkiger was toen ik optimistischer dacht dan als ik zo pessimistisch ben.
Omdenken
De optimistische gedachtes komen bij mij niet vanzelf. Ik moet er echt iets voor doen. Daarbij helpt omdenken mij heel erg. De situatie kan ik niet veranderen, maar de manier waarop ik ermee omga wel. Of hoe ik reageer op een situatie. Dat ga ik nu weer doen. Ik ben chronisch ziek en er zijn nu eenmaal tegenslagen, dat hoort bij het leven. Maar ik ga proberen om hier weer beter mee om te gaan.
Lichtpuntjes
Alles wat je aandacht geeft groeit toch? Dus ik ga weer op zoek naar de lichtpuntjes. Focus op het goede in het leven. Hoe meer aandacht ik geef aan de leuke dingen, hoe meer het er worden. Ok, zo werkt het misschien niet helemaal haha. Maar ik ga wel proberen om de lichtpuntjes te creëren als ze er niet genoeg zijn. Dus meer leuke dingen doen, ook als dat energie kost. Ook als ik me schuldig voel om er geld aan uit te geven.
Balans
Naast omdenken en lichtpuntjes zoeken moet ik ook gewoon goed voor mezelf gaan zorgen. Mijn doel voor mei is dat mijn gezondheid vooruit gaat. Ik wist eerst nog niet goed hoe ik dat moest doen. Of ik compleet naar mijn lichaam moest luisteren of juist streng een ritme moet volgen. Ik denk nu dat een middenweg het best is voor mij. Als ik na een drukke dag rust neem blijft mijn vermoeidheid stabiel. De pijn is toch al compleet onvoorspelbaar en wordt niet perse erger als ik iets doe. Dus ik wil meer gaan doen. Niet meer 5 van de 7 dagen een pyjamadag houden. Niet meer eindeloos lang in bed liggen en op rare tijdstippen eten. Uiterlijk om 10 uur opstaan, ontbijten, aankleden en iets doen met de dag. Of dat nou schoonmaken is of ergens heen gaan. En als het een drukke dag was mag ik die dag erna echt wel in mijn pyjama rondlopen, maar niet de hele week.
Ik ben ervan overtuigd dat het vinden van de balans het uiteindelijk gemakkelijker maakt om positiever te denken. Net als dat optimisme ervoor zorgt dat ik beter om kan gaan met mijn beperkingen.
Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |
Reacties Facebook
Reactie
Ik begrijp het wel dat de moed je soms echt in je schoenen zakt. Maar vergeet niet dat het ook een tijd heel goed ging, dus weet dat het kan. Jij kan het. Er komt echt een betere tijd, dat weet ik zeker 🙂 Sterkte meid!
Daar probeer ik me inderdaad ook aan vast te houden. Ik kon het, dus dat betekent dat ik het nu ook weer ga kunnen
Het is inderdaad lastig soms om positief te blijven en juist als het minder gaat dan ga je minder leuke dingen doen en dan wordt het qua humeur er ook niet beter op.
Dat heeft inderdaad ook veel invloed. Of je nou een week in bed ligt of iedere dag iets leuks kan doen is nogal een verschil
Ik snap wel dat je je soms moedeloos voelt en herken het ook wel. Ik probeer elke dag te beginnen met een positieve gedachte en elke dag wat positiefs te doen. Het kost tijd en energie om dat elke dag te doen maar het helpt mij wel.
Dat is wel een goed idee!