Maar nog niet helemaal! Ik ben nu over iets meer dan 1/3 met mijn Day Zero lijst. Dit is de meest recente update. Vanaf nu ga ik het veranderen en plaats ik een update zodra ik een doel behaald heb zodat het minder leeswerk is.
23. Naar de huishoudbeurs gaan
18-03-2014: Tja.. wat zal ik eens zeggen… ik wilde naar de huishoudbeurs omdat het een spektakel zou zijn. Veel gratis spullen en veel goede aanbiedingen. Daar ben ik het niet mee eens. Het was niet erg bijzonder. Het leek net een overdekte braderie. De enige gratis spullen die ik heb gescoord werden bij het station en buiten de RAI uitgedeeld en ik heb ook geen hele goede aanbiedingen gezien. Voor mij was het dus eens maar nooit meer.
26. Ga naar een Pasar Malam
29-12-2013: Ooit lang geleden ben ik naar een Pasar Malam gegaan, maar daar kan ik me weinig van herinneren. Omdat ik een verloofde heb die half Indisch is vond ik dat ik nog een keer moest gaan. Er scheen een leuke Pasar te zijn bij Burgers Zoo. Dat was helemaal ideaal want dan kon je overdag naar de dieren en ’s avonds naar de Pasar. Het was leuk om weer een keer mee te maken. Het was gezellig druk en er was lekker eten. Het was echter niet zo boeiend dat ik iedere maand naar een Pasar wil. Een keer in de zoveel tijd is genoeg.
27. Ga naar een cabaretvoorstelling
20-03-2014: Ik houd van cabaret. Ik kijk het vaak op tv, maar in een ver verleden heb ik een keer een show bijgewoond. Daar kon ik me weinig meer van herinneren dus ik wilde nog een keer. Ditmaal ben ik bij Guido Weijers geweest. Het was niet helemaal gepland. 2 dagen van te voren nog kaartjes gekocht, maar dat maakte het niet minder leuk. Er was weinig tijd voor voorpret, met het optreden maakte dat helemaal goed. Hoewel het heel leuk is om op de bank te zitten en te lachen is het toch net wat leuker om in de zaal te zitten en in een deuk te liggen. Er is meer sfeer, je wordt niet afgeleid dus je krijgt meer van de grappen mee en het is fijn om de dynamiek te voelen. Oftewel; als er nog eens goede cabaretiers hier in het dorp komen ga ik zeker heen.
36. 1 km kunnen rennen
16-06-2014: Waarschijnlijk kon ik het al eerder, maar ik heb het nu pas uitgeprobeerd. Van de fysio moest ik 3x per week gaan sporten. De eerste maand heb ik getraind voor cardio. Inmiddels ben ik weer een maand aan het trainen op spierkracht. Ik ga iedere keer nog op de crosstrainer als warming-up. Ik merkte dat dat steeds beter ging en dat het steeds minder uitputtend was. Oftewel, mijn conditie was vooruit gegaan. Daarom besloot ik om na mijn reguliere trainingsschema op de loopband te springen en te proberen een kilometer te gaan rennen. Het was zwaar. Voor een deel waarschijnlijk omdat ik al uitgeput was van het trainen. Toch is het gelukt. 10 minuten, 6 km per uur met als eindresultaat een complete kilometer en longen die in de fik stonden.
42. 10 taarten bakken en versieren/bekleden (11/10)
24-08-12 regenboogtaart
7-09-12 regenboogtaart
27-10-12 Cupcakejes XL fair
21-11-12 Cupcakejes koor
13-12-12 verjaardag Leroy
26-03-13 taartje papa en mama
27-08-13 Kraamtaartje Marjolein
30-12-13 Taarten Djamilla
01-02-14 Taarten meet weerwolven
13-03-14: Taart verjaardag opa
01-04-14: Taart verjaardag
Dit doel vond ik nodig omdat ik mijn taarten niet mooi vond en ik er te lang over deed. Daarom vond ik dat ik oefening nodig had. Dat heeft geholpen. Alles gaat sneller en gemakkelijker. Ik weet wat ik doe en mijn taarten zijn strakker. Ze zijn nog verre van perfect, maar dat is een goede reden om door te gaan met oefenen. Juist doordat ik er nu meer handigheid in heb vind ik het leuker om te doen.
53. 5 boeken lezen die heel goed zouden zijn (5/5)
11-11-12: Vijftig tinten trilogie:Heel Nederland praat over deze boeken en als je de kaft mag geloven is het een literair hoogstandje. Dat is het niet. Het eerste boek leest nog wel lekker weg, maar deel 2 en 3 zijn meer van hetzelfde en het wordt langdradig. Ik snap ook niet zo goed waarom iedereen dit geweldige boeken vindt. Het verhaal is matig en het is slecht geschreven. Het constant lezen van ‘mijn innerlijke godin’ en ‘mijn vijftig tinten’ wordt vrij vervelend na een paar hoofdstukken. Ik zou deze boeken dan ook niet aanbevelen.
28-01-13: De hongerspelen zou een geweldig boek zijn. Hij staat daarom al drie jaar op mijn lijst met boeken die ik nog een keer wil lezen. Nu had ik er eindelijk tijd voor, of nouja, zin om er tijd voor te maken. En daar ben ik blij mee want het is een goed boek. Boeiend verhaal en het leest makkelijk. Je wilt blijven lezen en vrijwel alles wat beschreven wordt is essentieel voor het verhaal. Daarom vond ik de verfilming die ik daarna heb gekeken ook minder goed, omdat daar heel veel uit weg was gelaten. De andere twee delen ga ik ook snel lezen, benieuwd of die net zo goed zijn!
09-02-13: Tess Gerritsen schijnt goed te kunnen schrijven. Dus ik besloot om De chirurg te gaan lezen. Het is het eerste deel van een serie en ik vond het eerste boek zo goed dat ik de rest van de serie ook ga lezen. Dit heeft voor mij bevestigd dat thrillers ook goed tot hun recht komen in boeken en niet altijd verfilmd hoeven te worden.
03-09-13: Karin Slaugther zou een geweldige schrijfster zijn, dus ik begon met dit boek om dat uit te zoeken. En het klopt. Het verhaal zat goed in elkaar. Er werden geen nutteloze dingen omschreven en aan het eind viel alles in elkaar. Vooral de laatste 150 bladzijde waren goed, ik kon het boek toen niet meer aan de kant leggen. Conclusie; ik ga zeker de rest van de boeken van Karin Slaughter lezen.
24-06-14: Nog een schrijfster die goede boeken zou schrijven: Jodi Picoult. Ik ben bang dat ik het verkeerde boek heb uitgekozen. Ik heb Het verdwenen meisje gelezen. Het verhaal had veel potentieel, maar ik vond de uitwerking niet erg geweldig. Het was geen slecht boek, maar het voldeed niet aan mijn verwachtingen. Ik ga dan ook nog maar een ander boek lezen om te bepalen of het aan dit boek lag of dat Jodi Picoult gewoon niet mijn schrijver is.
73. 3x bloed of plasma doneren (3/3)
21-11-2012
03-09-2013
25-03-2014
Ik moest van mezelf minstens drie keer gaan doneren voordat ik mocht besluiten of ik wel of niet door wilde gaan. Na één slechte donatie kan je namelijk gemakkelijk zeggen dat je het niet meer doet, maar dat kan ook eenmalig zijn. Gelukkig heb ik dat nog niet meegemaakt. Alle drie de donaties gingen voortreffelijk. Mijn bloeddruk en hb waren iedere keer perfect, ik ben goed te prikken en mijn bloed stroomt uit zichzelf snel genoeg uit mijn lichaam. Ook ben ik nooit duizelig geworden of dat ik me niet lekker voelde de dag van en na de donatie. De eerste keer schrok ik van de naald. Hij was een stuk groter dan een normale bloedpriknaald. Sterker nog, het leek wel een pvc-buis. Zo voelde het ook. Maar de keren daarna heb ik gewoon niet gekeken tijdens het prikken en dan voel je het niet heel veel meer dan tijdens gewoon bloedprikken. Dan is het prikje voor de HB nog vervelender. Oftewel; het is allemaal goed bevallen en ik blijf lekker doneren!
77. 5x geld doneren aan een goed doel (5/5)
14-12-12 boodschappen voor voedselbank
13-02-13 donatie KWF (TNS Nipo)
05-08-13 kinderen naar school helpen in Gambia (statiegeldbon)
29-09-13: Hospice Dronten (statiegeldbon)
15-04-14: Hartstichting (collecte)
Ik moet bekennen dat ik normaal niet zoveel met goede doelen heb. Ik doneer standaard aan stichting AAP, omdat ik daar helemaal achter sta. De meeste anderen goede doelen sta ik niet achter. Het zijn te grote organisaties met teveel goedverdienende managers, of ik heb gewoon niks met het doel zelf. Daarom heb ik nu geprobeerd om goede doelen te zoeken waar ik wel achter sta. Zo kan ik tijdens het boodschappen doen iets extra’s meenemen voor de voedselbank in Dronten. Maar ook kon ik mijn statiegeldbonnen inleveren voor een kleine stichting die kinderen in Gambia naar school helpt en voor het hospice in Dronten. Bij deze doelen heb ik het idee dat mijn bijdrage ook goed terecht komt. KWF en de hartstichting zijn een ander verhaal, maar doneren voor kanker is nooit verkeerd en tegen collectes kan ik nooit nee zeggen.
83. Een verzameling beginnen van landen waar ik ben geweest
Het heeft me uren in Parijse souvenirswinkels gekost voordat ik wist wat ik wilde verzamelen. Ik wilde geen troep, ik wilde niet iets dat een vermogen zou kosten, het moest makkelijk op te bergen zijn en het moest verkrijgbaar zijn in vrijwel alle landen/steden. Uiteindelijk heb ik iets gevonden; kaarten. In Parijs was het een hele mooie tekening, maar die kon ik verder nergens vinden dus ik heb het gecombineerd met normale postkaarten. Ik heb ze aan de muur gehangen zodat ik een overzicht heb. Een leuk maar goedkoop souvenir. Nu moet ik alleen eigenlijk nog even terug naar alle landen waar ik ooit geweest ben om een postkaart te kopen.
Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |
Reacties Facebook
Reactie