Achter de schermen #46 – vermoeid en lichtpuntjes

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik een Achter de schermen heb geschreven, dus het is hoog tijd voor een nieuwe! Ik had vorige keer gezegd dat ik nu eens per maand een Achter de schermen zou plaatsen, omdat ik door therapie het niet ging redden om om de week een update te schrijven. Alleen kennelijk is 1x per maand ook lastig, want het is nu al 6 weken geleden. Maargoed, beter laat dan nooit toch?

Ik ben inmiddels 2,5 maand bezig met mijn therapie. 3 dagen in de week zit ik in Zeist in een groep en volg ik de hele dag allerlei therapieën. Ik wist dat het zwaar zou worden, maar ik ben vermoeider dan ik verwacht had. Ik probeer zoveel mogelijk te rusten tussen de therapieën door. Gelukkig is dat mogelijk, anders zou ik het niet volhouden.

Nu het zo vaak mooi weer is vond ik het nodig om nieuwe sandalen te kopen. Mijn oude hadden een gerimpeld voetbed waardoor ik er echt niet meer op kan lopen. Maar ik ben zo kritisch met sandalen, en dan moeten ze ook nog lekker lopen, dat ik het zo lang mogelijk heb uitgesteld. Toch vond ik in de eerste winkel een heleboel sandalen die ik mooi vond en ik heb 2 paar gekocht die ook lekker zaten! Voorlopig kan ik weer even vooruit dus.

Nu ik weinig tijd en energie heb probeer ik te genieten van de kleine dingen. De laatste weken is dat vooral de mooie natuur geweest. Bij Altrecht staan veel mooie planten, maar op het park waar ik woon ook. Nu alles in de bloei staat vind ik het heerlijk om overal naar te kijken en foto’s te maken.

Het is al een tijd geleden dat ik op pad ben gegaan om foto’s te maken, dus ik haalde het in door 2 dagen achter elkaar te gaan fotograferen! Eerst bij ons tuincentrum voor de jaarlijkse roofvogeldemonstratie en die dag erna bij de Orchideeënhoeve, waar ik een jaarkaart heb. Het was qua energie niet zo slim en ik heb de bezoekjes ook kort gehouden, maar het was heerlijk om even te doen!

Ik moet veel rusten, dus dan maar op een prettige manier; in de zon. Nu was het ook een tijdje zo warm dat ik juist binnen bleef, maar als de temperaturen een beetje vol te houden zijn dan ga ik naar buiten. Tijdens therapie ook wel eens, hoewel dat lastig te combineren is met het rusten, maar thuis ga ik gewoon in een ligstoel in de zon liggen. Perfecte combi!

De foto is niet mooi, maar de situatie was ook niet mooi. Ik heb al een paar keer lekkage gehad en mijn dak is al een aantal keren gerepareerd. Dat ging goed, tot er een gigantische stortbui kwam. Binnen regende het net zo hard als buiten. Ik had alleen kleine bakjes en ik was ze constant aan het legen omdat ze meteen volliepen. Mijn moeder is emmers komen brengen en handdoeken. Ik heb 2 uur in een soort overlevingsstand geprobeerd zoveel mogelijk water op te vangen. Ik was gesloopt en had overal pijn, dus ik ben die dag erna niet naar therapie gegaan. Ik hoop dat dit de laatste lekkage is, want ik ben er wel klaar mee.

Zoals ik daarstraks al schreef woon ik op een mooi park. Meestal fiets ik naar de ingang om bij mijn auto te komen, maar soms ga ik lopen. Tijdens het lopen langs de vijver ben ik daar even gaan zitten. Het was heerlijk rustig en ik kon echt genieten van de stilte en de omgeving. Er staat geen lekker bankje, dus ik ben niet lang gebleven, maar het was wel fijn!

Mijn vriend zou ’s avonds nog even iets uit de auto pakken toen hij me opeens opbelde dat ik naar buiten moest komen met mijn camera, omdat de maan mooi rood was. En dat klopte! Het was lastig, omdat ik mijn zware zoomlens moest gebruiken en handmatig scherp moest stellen. Maar uiteindelijk is het gelukt om de maan er goed op te krijgen voordat de rode gloed weer verdwenen was.

Naast therapie lees ik ook zelfhulpboeken. Het gaat niet zo snel, en misschien is het ook wat ambitieus, maar ik vind het interessant om te lezen. Ik denk ook dat het mij helpt om tot inzichten te komen waar ik vervolgens weer iets mee kan bij therapie.

Gelukkig word ik in een taxi naar therapie gebracht. Het is onverantwoord als ik zelf zou rijden, omdat ik daar gewoon te moe voor ben. Vaak slaap ik in de taxi, maar als ik wat energie heb dan luister ik naar een luisterboek. Het is nog steeds lang reizen, maar het scheelt dat ik niet op de weg hoef te letten. En tot nu toe vallen de files ook best mee, terwijl ik wel in de spits langs een aantal drukke punten moet.

De groep van therapie wisselt. Iedereen volgt een traject van een half jaar, maar niemand start tegelijk. Dus ik heb nu 2x een afscheid meegemaakt (en dus ook de komst van nieuwe mensen). Er worden kaartjes geschreven voor degene die weg gaat en er is meestal taart. Degene die weggingen hadden nu ook een kleinigheidje meegenomen voor iedereen. Eerst een bodyscrub met een mooie tekst die voor iedereen geldt. Van een ander kregen we een geluksklaver die je zelf kunt laten groeien (want groei is natuurlijk een groot thema bij therapie). Ik ben benieuwd of er een klavertje 4 uitkomt!

Ik woon aan het water en rijd regelmatig langs de dijk als er een mooie zonsondergang is. Meestal heb ik geen tijd om te stoppen of ben ik net op de verkeerde plek. Deze week was ik op het goede moment op de juiste plek én had ik tijd. Dus ik heb de auto geparkeerd en heb een paar minuten naar de zonsondergang gekeken. Dat moet ik echt vaker doen.

Helaas gaat het met mijn paniekaanvallen weer wat minder goed. Ik heb ze niet zo vaak als eerst, maar wel weer regelmatig. Ik neem een kalmeringstablet en ga iets doen om mezelf af te leiden, maar ook om de overmatige hoeveelheid adrenaline uit mijn lichaam te krijgen. Dus het gebeurt nog wel eens dat ik in mijn pyjamabroek buiten rondjes loop. Deze week heb ik zelfs mijn stressbal kapot geknepen tijdens het lopen. Ik heb vooral last van lichamelijke paniek en mijn hoofd is juist rustig. Als ik rustig zit of in bed ga liggen komt de paniek opeens opzetten. Kennelijk gebeurt er meer met me door de therapie dan dat ik mij besef.

Wat heb jij de laatste tijd gedaan?

liefs


Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

1 gedachte over “Achter de schermen #46 – vermoeid en lichtpuntjes”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.