Loop ik achter op leeftijdsgenoten?

Ik ben 34, toch voel ik me alsof ik 24 ben. Niet omdat ik zo jong van geest ben, maar omdat ik het gevoel heb dat mijn leven pas net begint. Ik heb veel meegemaakt, wat dat betreft is mijn echte leeftijd passend. Maar als ik kijk naar bijvoorbeeld een carrière? Dan lijkt het alsof ik nog maar net begin. Het voelt soms alsof ik 10 jaar achterloop op mijn leeftijdsgenoten.

Er wordt vaak gezegd dat je zo oud bent als je je voelt. Veel mensen voelen zich jonger dan dat ze daadwerkelijk zijn. Dat snap ik. Als kind denk je dat je op een gegeven moment volwassen bent en je dan ook volwassen voelt. De realiteit is dat veel mensen wel de verantwoordelijkheden van het volwassen zijn hebben, maar zich verder niet oud voelen. Ik denk dat er op een gegeven moment een bepaalde mentale leeftijd wordt bereikt die je de rest van je leven houdt. Je hebt verantwoordelijkheden en ervaringen, maar je kunt je daarnaast nog net zo oud voelen als 20 jaar geleden. Dat je nog kunt genieten van dingen waar je eigenlijk ’te oud’ voor bent. Ik heb dat ook, maar daarnaast heb ik het gevoel dat mijn leven stil heeft gestaan waardoor ik een achterstand heb.

Als je 34 bent kan je 10 jaar werkervaring hebben en meerdere stappen vooruit gemaakt hebben. Je kunt moeder zijn van een kind van 10. Je kunt een eigen huis hebben. Je kunt een goede financiële buffer hebben. Ik zeg bewust kunt. Want het is voor niet iedereen weggelegd, maar ook niet iedereen wilt deze dingen. Maar als ik kijk naar mijn klasgenoten van de basisschool en het beeld wat ik vroeger had van mijn 30-jarige zelf dan had ik veel van deze dingen wel verwacht. Ik heb dit niet, dus loop ik dan achter op de rest?

Ik heb veel periodes van ziekte gekend. Ik weet hoe het is als je je wensen moet aanpassen aan de beperkingen van je lichaam. Ik weet hoe het is om je zo depressief te voelen dat je geen lichtpuntjes meer ziet. Ik weet hoe het is om getrouwd te zijn, maar ook hoe het is om gescheiden te zijn. Ik weet hoe het is om jezelf door veel tegenslagen te worstelen en te moeten vechten. Ik heb veel meegemaakt. Meer dan genoeg voor iemand van 34. En als ik dat soort dingen opsom voel ik me wel 34. Of ouder zelfs. Maar dat geeft iedere keer weer een schok van verbazing.

Misschien heeft iedereen dit gevoel, misschien ligt het aan mij. Misschien is dit ook wel het dertigersprobleem. Ik voel mij gewoon jonger dan ik ben en het voelt alsof ik net aan het leven begin. Ik weet niet of dat perse erg is, want ik heb op andere gebieden wel veel levenservaring op kunnen doen. Ik ben tevreden met hoe mijn leven er nu uitziet en ik probeer mij er maar bij neer te leggen dat ik als 34 jarige op bepaalde gebieden pas aan het begin sta.

liefs


Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.