Toevallig heb ik laatst nog nagedacht om een post te maken over mijn tattoo. Deze vraag van de 31 day blog challenge komt goed uit dus! Ik vertel jullie over mijn piercings en tattoos.
Ik heb een tattoo op mijn pols. Al 5 jaar inmiddels! Na lang nadenken en een zoektocht naar de juiste tattoo was het zo ver en heb ik hem eindelijk laten zetten. Ik wist wat ik wilde. Ik wilde een tattoo die mij er aan herinnerde dat ik sterk was. Mentale kracht, niet lichamelijk sterk. Ik wilde het in een woord op mijn pols zetten, maar ik wilde niet dat het leesbaar was. Sankriet was toen heel populair, maar ik vond die letters te sierlijk. Daarom heb ik toen heel lang gezocht naar een taal met vrouwelijke en sterke tekens. Uiteindelijk vond ik die bij Gujarati. Een taal die gesproken wordt in Tanzania en een deelstaat van India. Na vele malen controleren was ik eruit. Ik wilde dit woord op mijn pols. En zo geschiedde!
Naast een tattoo heb ik 2 gaatjes in mijn oren en heb ik een dichtgroeiend gat in mijn navel. Bijna 10 jaar heb ik een navelpiercing gehad, maar die heb ik er op mijn trouwdag uitgehaald. Jarenlang was ik blij met de versiering van mijn buik. Vlak na de bruiloft moest ik dan ook heel erg wennen aan het lange stuk blote huid. Inmiddels ben ik er redelijk aan gewend en het is zelfs wel fijn dat ik nu geen uitstekende navelpiercing heb bij strakke tshirts.
Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |
Gaaf! Mooie betekenis ook bij je tattoo.
Dankje!