Er is de laatste tijd veel te doen over Wajongregeling van het UWV. Je hebt de participatiewet, maar er zijn ook nieuwe regels voor het aanvragen van een Wajong en mensen met de oude Wajong worden herkeurd. Ik heb inmiddels al bijna 3 jaar mijn Wajong. Met de nieuwe regels heb ik dus weinig te maken en gelukkig heb ik voorlopig ook geen herkeuring. Maar wat vind ik er nu eigenlijk van dat ik Wajong heb?
Wat is Wajong?
Wajong is een regeling vanuit het UWV. Het is voor jongeren met een beperking of ziekte, waardoor ze niet in staat zijn om zelf het minimumloon te verdienen met werk. De Wajong is aan de ene kant een uitkering, maar ook een regeling om jongeren aan het werk te krijgen. Er zijn echter ook volwassenen met Wajong. Je krijgt het namelijk als je ziek bent geworden op jonge leeftijd, maar vervolgens heb je de rest van je leven Wajong. Ik heb als ik straks 65 ben dus nog steeds Wajong.
Via de Wajong zijn er voor werkgevers verschillende voordelen. Ze krijgen subsidie, er is een no-risk polis voor als de werknemer ziek wordt en er is zelfs een regeling dat het UWV in bepaalde gevallen een deel van het loon betaalt (loondispensatie). Hierdoor worden mensen met Wajong aantrekkelijker gemaakt voor werkgevers. Het UWV zet ook reïntegratiebureaus in die mensen met Wajong helpen om een baan te vinden. Vanuit deze bureaus kan je een jobcoach krijgen. Deze helpt Wajongers bij problemen waar ze op het werk tegenaan lopen.
Helpt de Wajong mij?
Op dit moment heb ik geen werk. Ik ontvang dus de maximale uitkering van het UWV. Nu hoef je niet bang te zijn dat ik slapend rijk word; het maximale is namelijk 70% van het minimumloon. In mijn studententijd had ik meer met een uitwonende beurs en een bijbaantje. Maar ik ben blij dat ik in ieder geval iets krijg, anders zou ik niet weten hoe ik het zou moeten redden.
Ik heb een paar maanden werk gehad via de Wajong. Helaas kon dat niet door blijven gaan door financiële redenen. En toen? Toen niks. Het UWV vond het kennelijk wel prima en heeft verder nooit meer met mij naar werk gezocht. Ook niet toen ik aangaf bij mijn arbeidsdeskundige (contactpersoon) dat ik graag weer wilde werken. Jammer, want ik kan gewoon werken. Zolang er maar rekening mee mij gehouden wordt en het niet meer dan 20 uur in de week is.
Omdat ik graag wil werken ben ik zelf op zoek nu. Het is alleen lastig om als Wajonger aan de bak te komen. Een werkgever moet namelijk meer rekening met je houden dan met een gezonde werknemer. En het nadeel is dat ik hoogopgeleid ben. Er zijn veel banen in de productie en groenvoorziening, maar veel minder op een hoger niveau. Daarnaast werk ik net zo snel als een gezonde werknemer. Ik krijg dus geen loondispensatie, waardoor ik voor een Wajonger nog relatief duur ben voor een werkgever.
Al met al helpt de Wajong mij dus om rond te kunnen komen. Ik word voor werkgever iets aantrekkelijker door bepaalde regelingen, maar daar houdt het dan ook bij op. Ik moet net als iemand zonder Wajong zelf werk zien te vinden. En dat is lastig als je niet alles kan wat iemand zonder Wajong ook kan.
Ben ik er blij mee?
Ik had er heel veel moeite mee dat ik Wajong aan moest vragen. Ik wilde het niet. Dat was voor namelijk een soort bewijs dat ik echt ziek was en dat ik dat de rest van mijn leven zou blijven. En toen ik het ook nog eens toegekend kreeg was dat het bewijs dat anderen ook vonden dat ik te ziek was om voor mezelf te zorgen. Tegelijkertijd gaf het mij de rust om voor mezelf te zorgen. Ik kon stoppen met stressen en op alles dat los en vast zat solliciteren. Ik kon gaan denken aan mijn eigen gezondheid. Daar ben ik heel erg blij mee!
Hoewel de Wajong er in mijn geval niet meteen voor zorgt dat ik kan werken, word ik wel iets aantrekkelijker voor werkgevers. Want Wajong of niet, ik ben ziek en heb zo mijn beperkingen. Een werkgever zal altijd rekening met mij moeten houden. Dan liever een paar regelingen, waardoor hij sneller geneigd is om mij aan te nemen.
Het enige nadeel van Wajong is dat ik nooit een normaal salaris zal verdienen. Zelfs als ik ooit 40 uur kan werken. Bij mijn Wajong (het verschilt per wanneer je de Wajong hebt aangevraagd) wordt werken beloond. Dus als ik werk krijg ik in totaal wel iets meer dan de 70% van het minimumloon. Maar ik zal nooit het minimumloon ontvangen, laat staan meer. Dit is jammer, maar zonder de regelingen van de Wajong is de kans vrij klein dat ik een aangepaste werkplek krijg. Daarom heb ik er vrede mee.
Wat vind jij van de Wajong?
Volg mij ook via Facebook | Twitter | Instragram |
Mooi stuk. Laat goed zien hoe “dubbel” het is. Vind ik zelf ook. Ik vind al die regels rondom de oude Wajong en het herkeuren en zo allemaal nog een beetje vaag, dus ik wacht maar af hoe het voor mij zal gaan.. Best spannend.
Ik heb gelukkig een brief gekregen dat er voor mij niet veel gaat veranderen. Kan alleen zijn dat ik 5% minder uitkering krijg in 2016 of 2017 ofzo. Maar voorlopig hoef ik niet voor een herkeuring gelukkig.
Heeft wel een beetje overlap met mijn blog van vandaag. Ik zelf zit namelijk aan de andere kant, werk voor de gemeente met veel contacten met het UWV. Ik vind het ook een moeilijke, ingewikkelde regeling. Ik krijg veel schrijnende gevallen mee van kandidaten. Ik hoop dat je in de toekomst toch nog een baan weet te vinden, waarbij het werken loont. In ieder geval knap dat je er toch nog een beetje positief tegen aan kan kijken en heel erg helder beschreven!
O interessant, dan ga ik die zo even lezen! Lijkt me ook best lastig om aan de andere kant te zitten. Vooral als je mensen graag wilt helpen, maar de regels dat niet mogelijk maken
Tja wat vind ik van het UWV het zijn absoluut mijn vrienden niet, twee keer is keihard mijn aanvraag afgekeurd, terwijl ik de tweede keer nog veel zieker was dan de eerste keer en dus ook veel minder kon. Volgens de keuringsarts had ik ook helemaal de dingen niet die waren geconstateerd door specialisten. Wel ben ik voor 25 procent afgekeurd, maar daar heb je niks meer aan sinds de nieuwe regeling voor wajong, maar er zal ook geen werkgever met je rekening houden als er nergens vast staat dat je dit hebt, en dat je vanuit het UWV ondersteuning krijgt.
In mijn geval was school toen ook geen optie meer, een voor een gewone baan werd ik niet aangenomen door niet de juiste papieren en de banen die ik wel kan , kunnen niet met de fibromyalgie. Ik wil niet eens perse een uitkering maar gewoon ondersteuning bij het vinden van een baan. en het uwv kan dat niet, ze vinden zogenaamd voor de keuring geschikte baantjes maar deze zijn alleen op papier en niet in de werkelijkheid dus je schiet er helemaal niks mee op ook.
O wat naar!
Ik had ook een verzekeringarts die vond dat alles psychisch was en ik prima kon werken. Uiteindelijk vond hij dat ik 30 kon werken, maar gelukkig heb ik een arbeidsdeskundige die inziet dat de helft van die uren al mooi zou zijn. Dus je moet het ook maar net treffen met de personen die je keuren. Helaas!
Ik heb al sinds mijn 18e wajong. Eerst gedeeltelijk, toen had ik nog een baan voor 15 jaar lang. Maar sinds de laatste 6 jaar ben ik volledig afgekeurd. Heb meerdere ziektes, die niet te genezen zijn. Op den duur takel ik meer en meer af. Ik zit trouwens in de oude Wajong. Heb dus in totaal al 21 jaar Wajong.
Krijg je dan ook te maken met die herkeuringen? Of is dat alleen voor als je niet 100% bent afgekeurd?